Biljarten, pingpongen en lezen: de Engelsen mogen zich niet vervelen

Tegen een Britse collega kon ik eind maart niet anders zeggen dan dat Engeland met een jaloersmakend elftal naar het EK zou afreizen. Titelwaardig, met de ongrijpbare aanvallers Jamie Vardy en Harry Kane in de vorm van hun leven. ,,Misschien wel’’, was het oordeel van hun schrijvende volger. ,,Maar dat denken wij altijd.’’

Mentaal niet sterk

Die avond, waarop Nederland de oefenwedstrijd tegen Engeland met 2-1 won, was bij Henry Winter (52) het glas duidelijk halfleeg. Winter, een gerespecteerde naam in het Britse voetbaljournaille, schrijvend voor The Times, had Engeland inmiddels zo vaak zien afgaan dat hij zich niet meer bezondigde aan het ongebreidelde optimisme dat elders van de sportpagina’s spatte. ,,Want wij zijn geen goede toernooivoetballers. Jullie Nederlanders en Duitsers zijn veel intelligenter. Neem die keeperswissel van Louis van Gaal, bij die penaltyserie op het WK. Als de Engelse bondscoach dat doet, moet de eerste doelman per ambulancevlucht terug naar Engeland, bij wijze van spreken. Zo’n klap kan hij niet aan. Mentaal zijn wij niet sterk.’’

En dan was er volgens hem nog een probleem dat zich haast elk toernooi voordeed: verveling. Schuldig daaraan: de Engelse bond. Die stond het spelers niet toe dat spelers de hort op gingen.

Geen vrouwen

Zoals er ook restricties zijn voor contact met de spelersvrouwen. De zogenoemde WAG’S, de term die door de Engelse boulevardpers werd bedacht voor de wives and girlfriend’s van beroemde voetballers. Zij mogen ook dit toernooi niet in het spelershotel komen. De FA bewaart daar slechte herinneringen aan. Op het WK 2006 in Duitsland trokken types als Victoria Beckham en Cheryl Cole zo veel aandacht dat het beeld ontstond dat ze niet voor hun partner, maar voor zichzelf naar het WK waren gekomen. Paparazzi waanden zich er in een circus.

Dit toernooi bestaat het contact uit een kort bezoek op de dag na een wedstrijd, waarbij de spelers door chauffeurs naar het verblijf van hun vrouw worden gereden.
De Engelsen verblijven in Chantilly, net boven Parijs. In het lokale vijfsterrenhotel, inclusief spa en restaurant met twee Michelinsterren, hebben ze alle 92 kamers afgehuurd, hetgeen neerkomt op zo’n 600 euro per dag per kamer. Spelers hebben dan wel uitzicht op het Kasteel van Chantilly. Een van oorsprong middeleeuws fort waar James Bond ooit probeerde binnen te dringen omdat zijn vijand Max Zorin zich er had verscholen. Een intikkertje voor de Engelse koppenmakers: They’ve got a View to a Kill.

Heldenverhalen als inspiratiebron

Via een filmpje van de FA kregen fans in anderhalve minuut een rondleiding in het hotel. Eerste stop: de ontspanningsruimte, met daarin een biljart, pingpongtafel en, jawel, een boekenplank. Vol gloednieuwe exemplaren. De biografie van trainer Sir Alex Ferguson, de Ierse middenvelder Roy Keane en de Zweedse rebel Zlatan Ibrahimovic, maar ook van Mohammad Ali, Nelson Mandela en Steve Jobs. Toeval? Als je bedenkt dat het allemaal grootheden zijn die hun doel bereikten, schuilt er misschien wel meer achter deze boeken dan louter ontspanning. Heldenverhalen als inspiratiebron voor talenten?

Hoewel zijn spelers dit toernooi wel de deur uit mogen voor een kop koffie, getuige de foto’s die The Daily Mail woensdag maakte, lijkt bondscoach Roy Hodgson niet te hoeven vrezen dat ze worden blootgesteld aan allerhande verleidingen. Charmant Chantilly is geen Parijs. Misschien toch maar met een boek op de bank?