Steven in het roze: vrijdag naar het dak van de Giro

De opdracht voor Steven Kruijswijk lijkt op papier simpel: nog twee dagen overleven en dan op zondag alle eer en felicitaties opstrijken op weg naar Turijn. Maar zo eenvoudig is het niet, want er wachten nog twee zeer pittige bergetappes. Te beginnen met de 162 kilometer lange rit van vrijdag. Daarin duikt het peloton de grens over richting het Franse skioord Risoul.

Onderweg moet Kruijswijk onder meer de historische de Colle dell’Agnello bedwingen. Met een top op 2.744 meter boven zeeniveau vormt de berg de Cima Coppi, oftewel het absolute dak van deze Giro. Het is één van de hoogste bergpassen van Europa en bovendien een erg lange klim. Wie het routeprofiel bekijkt, ziet dat de weg al vanaf kilometer 36 omhoog loopt, waarna de renners pas na 106,5 kilometer de top bereiken.

Zeer zware klim

Officieel is de klim 21 kilometer lang en begint deze na 85 kilometer. De laatste tien kilometer zijn met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,3 procent met uitschieters tot 15 procent het lastigst. NRC-wielerverslaggever Dennis Meinema reed donderdag al de Agnello op:

“Ik was na anderhalf uur ontzettend moe en suf door de hoogte. Je huid wordt droog, evenals je lippen. Een klim met stukken van 15 procent is al heel steil, maar boven de 2.300 meter wordt dat nog veel steiler. De laatste twee kilometer zijn notabene donderdag sneeuwvrij gemaakt. Dertig kilometer voor de top rijden de renners nog door een bosrijk gebied met een temperatuur van 25 graden en drie kwartier later komen ze in een maanlandschap terecht. Je kunt alleen maar respect hebben voor wat Kruijswijk hier gaat doen.”

Strijd om de bergtrui

Interessant wordt ook de strijd om de bergtrui, die stevig om de schouders zit van de Italiaan Damanio Cunego. Op de top liggen echter veertig punten klaar voor degene die als eerste bovenkomt. Het is voor de tweede keer dat het Giro-peloton deze klim oprijdt. De Fransman Yoann Le Boulanger kwam in 2007 als eerder boven.

Na de Colle dell’Agnello volgt een lange afdaling van zo’n 45 kilometer, waarna de weg meteen weer omhoog loopt. De slotklim naar Risoul is twaalf kilometer lang en redelijk gelijkmatig, met een gemiddeld stijgingspercentage van 7 procent.

Het zou zomaar de dag van Kruijswijk kunnen worden

Kruijswijk aast behalve op de eindzege in de Giro ook nog altijd op de felbegeerde - en tot nu toe nog ontbrekende - ritwinst. Volgens Meinema zou dat zomaar vandaag kunnen lukken:

“Kruijswijk heeft er zin in. Zo’n lange, steile klim die heel hoog gaat, dat vindt hij alleen maar mooi. Ik denk niet dat Kruijswijk op de Agnello al solo gaat, maar mocht de mogelijkheid zich voordoen, dan zal hij het waarschijnlijk op weg naar Risoul proberen. Als er geen groep vooruit is, want in principe hoeft Kruijswijk alleen maar te verdedigen.”

LottoJumbo_road LottoNLJumbo Cycling A brand new pink jersey for @s_kruijswijk 3 days to go! #giro #samenwinnen https://t.co/ly4hCo2uuG 26 mei 2016 @ 15:18

Volgen

Dat verdedigen ging hem donderdag prima af, zegt Meinema, die flink wat Nederlandse fans verwacht op de slotklim:

“Kruijswijk koerste met zijn mond wijd open, maar dat is waarschijnlijk gewoon een uiting van concentratie. Wat ik een fijn gezicht vond, was dat met Battaglin er eindelijk een ploeggenoot lang bij hem kon blijven. Daarnaast zal hij vrijdag door flink wat landgenoten omhoog geschreeuwd worden. Ik zie de laatste dagen steeds meer Nederlanders opduiken die dit historische weekend willen meemaken. De klim naar Risoul kent veel haarspeldbochten en lijkt daarmee wel wat op Alpe d’Huez. Het zou vandaag zomaar een Nederlandse berg kunnen worden.”

Majka won al eens in Risoul

Een belangrijke concurrent voor etappewinst voor Kruijswijk zou weleens de Pool Rafal Majka kunnen zijn. De renner, die doorgaans meestrijdt om de ritzeges in het hooggebergte maar de afgelopen weken redelijk anoniem rondrijdt, zal nog wat willen laten zien in deze Ronde van Italië. Hij kent de aankomst bovendien goed. In 2014 won Majka de Tour-etappe die finishte in Risoul: