Kleurrijke groentenparade in feelgood eetcafé in Noord

Overdag heeft de opgeknapte Van der Pekstraat in Noord een leuke markt en ’s avonds kun je er prima eten. Bij Royal Vis eet je een lekker bordje of broodje vis, de grote broer aan de overkant, Royal Med, serveert Marokkaanse schotels als tajines, diens buurman de Soepboer schenkt vanzelfsprekend soep en heeft ook een paar hoofdgerechten, en na de zomer komt na een verbouwing de populaire Italiaan Il Pecorino terug in de straat. En er is het eetcafé annex restaurant Smaaqt.

Smaaqt is de onderneming van een echte Amsterdam Noord-horecafamilie en dat is te merken. De sfeer is er een van no nonsense, het is er oergezellig en je krijgt waar voor je geld. Bij binnenkomst lacht een boeket bloemen van Noord-achtige omvang ons toe en ook de bediening heeft een stevige lach op het gezicht. De stadse fratsen van het centrum (zoals ongeïnteresseerde jongens en meisjes in de bediening die ‘eigenlijk’ acteur zijn) kom je hier niet tegen. De inrichting is niet bijster origineel maar doet warm aan, alhoewel de akoestiek ook hier weer erg slecht is – wat een herrie. En, kom daar maar eens om tegenwoordig, het publiek is van alle leeftijden. De menukaart is van het type ‘voor elk wat wils’, wat meestal een slecht voorteken is, maar hier prima uitvalt.

We beginnen (karaf kraanwater op tafel, glas chardonnay à 3,75 en viognier à 5,- als apéritief) met steak tartare met truffelmayonaise en een gepocheerd kwarteleitje (9,50) en gerookte zalm met coquilles (9,50) van de barbecue, de Big Green Egg. Het rundvlees van de tartaar is mooi gemalen, in een nestje van gefrituurde kataifi (draadjesdeeg) liggen twee kleine, halfzachte eitjes en daarnaast een goede dot truffelmayonaise; lekker. De zalm is fijn van structuur, maar mist de verleidelijke rooksmaak van de bbq. De coquilles, twee stuks, zijn gelakt en precies goed, de bijgeleverde kruidencrunch is zeer smakelijk.

Als hoofdgerecht – inmiddels hebben we een pinot noir (5,-) en een cabernet sauvignon (5,50) laten aanrukken – komt voor de één de vegetarische groentenstrudel met zalf van pompoen, een duxelle van champignons en een saus van morilles (16,50). Deze komt met chips van vergeten groenten (die allang niet meer vergeten zijn) en werkelijk een rijkdom aan andere zaken, zoals cress (kiemplantjes) van groenten en kruiden, eetbare bloemen, geroosterde pastinaak, groene asperges, bospeen, paddestoelen waaronder bundelzwam, truffeltapenade en dus die jus met morilles… het is op z’n zachtst gezegd een uitbundig gerecht en de kleurrijke groentenparade gaat ook nog behoorlijk de hoogte in, maar het smaakt wel goed. Less is bore! Je kunt niet beweren dat ze zich er hier qua vegetarische gerechten met een jantje-van-leiden van afmaken. De ander kiest voor de allemansvriend op de kaart: langzaam gegaarde diamanthaas met aardappelmousseline en haricots verts (20,50). De diamanthaas is mooi gelijkmatig en heeft de goede cuisson, maar mist door de bereidingswijze (geconfijt in olie op lage temperatuur) dat aangename wat je wel krijgt door te bakken of te grillen, de Maillardreactie. Maar daar staat tegenover dat er haricots verts in spek bij komen; het kán misschien niet meer qua modern koken (ja ja, dat weten we nu wel), maar het is zo lekker. En ten slotte nemen we samen als dessert een chocoladespektakel (7,-), een bord vol chocoladegeweld met de uitbundigheid van een kerstversiering in Amsterdam-Noord, grote schotsen en verschillende mousses... het kan niet op!

Het is allemaal niet van hipperdepip bij Smaaqt, wel dik in orde. De kaart heeft restaurantwaardige gerechten die met kennis van zaken zijn bereid, maar ook eetcafé-klassiekers als kipsaté en cheeseburger. Zo te zien voelt iedereen, inclusief de buurt, zich hier thuis en dat begrijpen wij goed. Smaaqt is een feelgood-zaak, of om het wat minder ingewikkeld te formuleren: gewoon gezellig en lekker.