Ik wil niet in het gezelschap van Abou Jahjah verkeren

Als je niet beter wist zou je denken dat donkere wolken zich hebben samengepakt boven Nederland. Er wordt censuur gepleegd. Er waren ‘boekenverbranders’ rond.

Dat is, als je gelooft wat de Belgische columnist Abou Jahjah vertelt.

Een aantal schrijvers, uitgegeven door De Bezige Bij, plaatst vraagtekens bij het contract dat die uitgever Abou Jahjah heeft aangeboden. Drie zijn het meest zichtbaar – waarom weet ik ook niet – en dat zijn Leon de Winter, Jessica Durlacher en ik. Alle drie toevallig ook nog eens Joods. En ‘boekenverbranders’, zoals Abou Jahjah roept in een tweet.

Boekverbranding? Is er werkelijk een boek in de hens gegaan? Wil iemand dat?

Nee. Integendeel. Er zijn alleen wat schrijvers die liever niet in het ideologische gezelschap verkeren van Abou Jahjah.

Maar, ik geef toe, het is een tantaliserende vergelijking, die boekverbranding. Want wie deden dat ook al weer? Ja, de nazi’s. En wiens boeken werden verbrand? Vooral die van Joden. Waarmee Abou Jahjah een nieuwe groteske uitroep heeft toegevoegd aan zijn immer groeiende catalogus van kwalificaties die nergens op slaan. Joden vergelijken met nazi’s. Wat is leuker?

Van censuur is trouwens ook geen sprake. Misschien vertrekken de schrijvers in kwestie wel bij hun uitgever. Abou Jahjahs boek wordt dan nog altijd gewoon gepubliceerd.

Ik heb trouwens niet eens gezegd dat ik opstap als hij komt. Ik doe niet aan dreiging. Ik heb mijn uitgever gevraagd waarom deze agitator een contract heeft gekregen. Dat is alles. Ik sluit niet uit dat ik vertrek als hij het soort teksten publiceert waarvan wij hem kennen, maar dat is voorlopig niet aan de orde. Misschien schrijft hij een sprookje waarin islamitische, christelijke en Joodse kabouters gezellig samenleven in een grote paddestoel. Dan zou ik zomaar kunnen blijven.

Maar, zoals gezegd: daar kennen wij hem niet van.

Joden vergelijken met nazi’s. Wat is leuker?

Waarvan wel?

Bijvoorbeeld van een uitspraak die hij in 2009 op Facebook deed: ‘I have onlu [sic] one phrase to all the Zionist invaders in Palestine: La valise ou le cerceuil.’ De koffer of de doodskist, dus.

Of bijvoorbeeld die andere intelligente bijdrage aan het debat waarin hij in een tweet de Antwerpse burgemeester Bart De Wever een ‘zionistenpijper’ noemt. Waarom? Omdat De Wever na aanslagen op Joodse doelen extra bewaking wilde voor de Antwerpse Joden.

Of die gelegenheid waarbij hij in Trouw invoering van de sharia bepleitte.

Of de beschrijving in zijn boek Tussen twee werelden van de gevoelens die hij en de zijnen hadden na de aanslagen op de Twin Towers, een ‘sweet revenge feeling’. Verder uitgewerkt in de gedachte dat elf september eigenlijk de schuld was van de VS en Israël.

En misschien ook zijn analyse van de oudejaarsterreur in Keulen, die volgens hem niets te maken heeft met cultuur, want in de Arabische wereld zal zoiets nooit gebeuren: „een man die een vrouw lastigvalt in Libanon of Syrië, zal het meteen aan de stok krijgen met andere mannen. De sociale controle is groot, en mannen zullen altijd de vrouw verdedigen.” Dus de verkrachtingen op het Tahrirplein werden blijkbaar gepleegd door westerlingen.

En ten slotte zijn kijk op de Holocaust, een visie die hij deelt met revisionisten als Roger Garaudy en aanverwanten.

Genoeg, voor mij althans, om te denken: Met jou wil ik niet onder een dak, Abou Jahjah. Je hebt in dit land de vrijheid om je stupiditeiten te twitteren en te publiceren. Je mag het Midden-Oostenconflict importeren in elke discussie die daar niet over gaat. Je mag het opgewarmde prakje herkauwd marxistisch-leninisme dat jij een idee noemt, uitserveren als jouw persoonlijke strijd tegen racisme. Maar ik wil er niet bij zijn. Dat is geen censuur, want ik belet jou het publiceren niet (en je hebt trouwens nog een Belgische uitgever, om te zwijgen van de grote stencilmachine die internet heet). Het is ook geen boekverbranding, hoe pikant die vergelijking ook is. Het is mijn recht om het met jou en jouw onsamenhangende ideeën oneens te zijn en ergens anders heen te gaan als mij dat niet zint. Jij kunt gewoon je antisemitische vergelijkingen blijven maken.

En voor je mij een zionist noemt (waar je volgens mij altijd iets heel anders mee bedoelt) of iemand die ‘de bezettende racistische apartheidstaat ‘Israël’ steunt’, wil ik je aanraden om eens een boek te lezen. Bijvoorbeeld van mij. Het zou je kunnen verrassen.