Bart Sturtewagen, opiniërend hoofdredacteur van De Standaard schrijft:
„De opluchting over de arrestatie van Salah Abdeslam, de voortvluchtige mededader van de aanslagen in Parijs, is van korte duur geweest, de vrees voor harde vergeldingsacties helaas terecht. Niet alleen was het respijt kort, we bevinden ons overduidelijk in een escalatie. Het geradicaliseerde islamisme heeft ons de oorlog verklaard. De dubbele aanslag tijdens de ochtendspits was zonder twijfel bedoeld om zoveel mogelijk bloed te doen vloeien en tot ver over de grenzen terreur te zaaien. (...)
„Voor onze samenleving wordt 22 maart 2016 een scharnierdatum. Nadien is niets nog hetzelfde. We hebben ons, na Parijs en de lockdown van Brussel, stilaan weer laten gewennen aan hoe het vroeger was. Dat kan nu niet meer. Er is geen weg terug.
„Onvermijdelijk zal ons leven voortaan nog meer door veiligheidsmaatregelen en beperking van bewegingsvrijheid en privacy worden getekend. In oorlog gelden andere wetten en dit is oorlog. Een oorlog waarin de fanatieke tegenstrever geen regels erkent.”
Bart Eeckhout, commentator van De Morgen, schrijft:
„Zeker, we hebben de loden jaren tachtig met de Bende van Nijvel en de CCC gekend, maar iedereen zal het erover eens zijn dat dit ‘anders’ is. België wordt door de internationale islamterreur als deel van het strijdperk beschouwd. Dat kon je verwachten, maar dat maakt het niet minder erg voor de vele slachtoffers, gewonden en nabestaanden.
„We moeten het verdriet van België durven toelaten. Het land gaat in lockdown, het hoofd ook. De tijdlijn op Facebook loopt vol met berichten van vrienden en stadsgenoten die melden dat ze gehuild hebben, dat ze bang zijn of dat ze blij zijn dat hun geliefden veilig zijn. Allemaal onnozelaars? Ik dacht het niet. De rilling over je rug als een mail binnenloopt van school dat de kinderen veilig zijn maar wel moeten binnenblijven: ik heb die ook gevoeld, en ik ga me daar niet voor schamen.”
Kris Vanmarsenille van de Gazet van Antwerpen schrijft:
„We waren het gewend met zwaargewapende soldaten op straat te leven, met dreigingsniveau 3, met extra controles overal, we hadden gelezen over de safe houses in Brussel, over de wapens die daar gevonden waren, de ontstekers, we wisten allemaal dat we een doelwit waren voor terroristen. Maar het maakt onze verbijstering nu geen zier kleiner. We zijn in shock. Meer dan dertig mensen hebben het leven verloren, meer dan honderd mensen zijn gewond. Onze luchthaven ligt in puin, ons land ligt stil. En wij voelen ons verslagen.”
Francis Van de Woestyne schrijft in La Libre Belgique:
„Het antwoord zal krachtig moeten zijn – Europees, internationaal. (...) Er is één zekerheid: niets, absoluut niets, al helemaal niet deze daad van barbaarsheid, zal ons ervan weerhouden om te leven naar onze eigen waarden: vrijheid, tolerantie. Het zijn universele waarden, die al eeuwen de onze zijn en die we nooit zullen loslaten.
„Laten we optimistisch blijven; laten we recht overeind blijven staan. Want wegzinken in wanhoop, haat en geweld zou precies zijn wat deze fanatici willen.”
Béatrice Delvaux, hoofdcommentator Belgisch dagblad Le Soir:
„Ambulances, brandweer, politie. Het geluid komt van overal, in deze stad gaapt nu een open wond. Mensen houden halt, kijken versuft uit hun lege ogen. Ze weten wat er aan de hand is, ze wisten dat het eraan zat te komen. Dit is oneindig triest. Maalbeek, weer een nieuwe naam die buitenlandse journalisten moeten leren uitspreken. (..)
„Dit is niet normaal, het leven is even gestopt vandaag. ‘Alles in orde?’, stroomt uit ieders mond. ‘Let je wel op?’ (..)
„Lockdown, we zijn weer terug bij af. We worden gegijzeld door nare verrassingen in een land waar we moeten leven, niet vluchten voor de dood. (..)
„Ziekenhuis Sint-Pieter heeft de mensen opgeroepen bloed te doneren. De premier sprak geëmotioneerd. Vrijdag is Abdeslam gearresteerd: dat wekte voor even de indruk dat de rekening vereffend was. (..)
„Een oproep tot kalmte, tot solidariteit, tot thuisblijven. Bart De Wever spreekt van de zwartste dag in de geschiedenis van ons land sinds de Tweede Wereldoorlog. Manuel Valls herhaalde dat Europa in oorlog is. We zijn verdrietig, zo ontzettend verdrietig.”