‘Vrije seks is heus geen drama’

Eva Husson (39) had een late roeping als regisseur. Te druk met leven, vertelt ze bij de Nederlandse première van haar eerste lange speelfilm: in Amerika gewoond, in Spanje en op Puerto Rico. Ze komt van de Filmschool in Los Angeles. Ze hoopt dat haar kosmopolitische instelling blijkt in haar debuut, Bang Gang, een portret van een groep tieners die zich overgeven aan groepsseks. Die hoop lijkt te worden bewaarheid: de Franse kritiek is algemeen van mening dat zo’n film zonder complexen over seks nauwelijks door een andere Franse regisseur gemaakt zou kunnen worden.

Toch heeft uw film een duidelijk moreel uitgangspunt: vooral geen tragedie.

„Dat was het belangrijkste, ja. Het is een film over vrijheid en seks. Ik wilde dat de seks ontwapenend was, net als de adolescenten die je ziet. Seksuele vrijheid en groepsseks worden in Franse films vaak als een uiting van totale decadentie behandeld. Ik wil juist vér blijven van elk gevoel van catastrofe.”

U toont de orgie als een onschuldige en leerzame ervaring voor betrokkenen.

„Het lichaam zoekt de grenzen op, zonder geweld, zonder cynisme. Mijn personages experimenteren met een seksuele utopie, vanuit een hedonistische houding. Ze maken daarbij keuzes, vooral de meisjes, en de ervaring zal geen slechtere volwassenen van ze maken, integendeel. De film geeft niet mijn eigen verhaal weer, maar ik heb bij het schrijven wel vaak aan mijn eigen jeugd gedacht. Hoe ik met mijn vriendinnen op m’n zeventiende naar Ibiza ging, rechtstreeks naar het naaktstrand – zonder complexen of we misschien te dik waren of iets dergelijks. Het ging nog niet eens zozeer om seks, het ging om de vrijheid, om ervaringen waarmee je een identiteit opbouwt. Dat gevoel, en de afwezigheid van drama rondom seks – het is belangrijk om dat in films te laten zien.”

Maar dat eindigt nogal conventioneel in de ware liefde van een monogaam stelletje.

„Dat wordt wel vaker gezegd, bij publieksgesprekken in Frankrijk. Maar het is onzin. Ik wil helemaal niet traditioneel en niet-traditioneel seksueel gedrag tegen elkaar afzetten. Kijk, na de seksuele transgressie van de orgieën blijft iedereen toch achter met de gewone vragen: is er iemand die van mij houdt, houd ik van iemand? Ik wil met dat einde absoluut niet moraliseren. En wat is traditioneel bovendien. Ik ben zelf getrouwd met een jongen die mij ten huwelijk heeft gevraagd, twee dagen nadat we elkaar waren tegengekomen. Is dat traditioneel?”

Hoe kwam u aan de jonge acteurs?

„Van castingbureaus en soms van de website van bevriende fotografen, als ik dacht dat een model zonder complexen met zijn of haar naaktheid omging.”

Grappig hoe u speelt met het thema syfilis: eeuwenlang schrikbeeld voor de seksueel actieve mensheid, maar dankzij medicijnen nu niet meer dan een schijncatastrofe.

„Het is merkwaardig te bedenken hoe veel kunstenaars aan de syfilis ten onder zijn gegaan: Nietzsche, Flaubert, Van Gogh, noem maar op. En nu is syfilis opeens niet langer dodelijk. Niet volgens iedereen trouwens: ik heb al een paar keer in Frankrijk te maken gehad met jonge, katholiek-conservatieve toeschouwers, die bij hoog en laag bleven beweren dat syfilis niet geneesbaar was. Gelukkig zijn er ook enthousiaste reacties. Mijn eigen vader bijvoorbeeld – hem doet de film denken aan de geest van mei ’68, zijn moment van vrijheidsbeleving.”

Gaat uw volgende film ook over seks?

„Ik schreef het scenario voor Bang Gang vijf jaar geleden, vooral terugdenkend aan mijn eigen momenten van seksuele vrijheid. Maar sindsdien is mijn ervaringswereld nogal veranderd, net als voor veel mensen. Het toenemend geweld, de massale jeugdwerkloosheid, wat er in Keulen gebeurd is – allemaal dingen die je het gevoel geven dat we een omslag in de geschiedenis meemaken. Zoals in 1914 de twintigste eeuw begon, toen zich op de slagvelden een gewelddadigheid openbaarde die eerder niemand voor mogelijkheid hield – zo denk ik dat we nu weer een kantelmoment beleven. Ik wil graag een film maken over een vrouw onder deze omstandigheden. En dan niet hier, in Europa, maar in Irak. Binnenkort reis ik af naar Bagdad.”