In beeld

Voor Hans Goebertus is het leven wachten geworden

Hans Goebertus (68) heeft alzheimer. Verveling is zijn grootste vijand. Alzheimer valt zijn gewone leven aan. Het smeren van een boterham, groente snijden met een scherp mes, zonder angst over straat lopen, een boek lezen, televisiekijken, klokkijken – alles kan ineens een onoverkomelijke hindernis worden. NRC-redacteur Enzo van Steenbergen en fotografe Ilvy Njiokiktjien volgden Hans een dag.

Lees hier de eerdere NRC-artikelen over Hans

9:00 uur, Hans' vrouw Ria is nog aanwezig. Vroeger was Hans Goebertus (68) een man van de wereld. Eigen bedrijf, veel vrienden, mooie tijden. Nu heeft hij alzheimer en zijn leven brokkelt af.
Nederland, Amsterdam. Ilvy Njiokiktjien
Hans drinkt elke dag een kop koffie rond 10 uur. Hij kan heus nog wel wat. Hij heeft een apparaatje om zijn nek. Als hij erop drukt, leest het de tijd voor. En maandag komt zijn dochter Loes met hem koken. En, natuurlijk, zijn vrouw Ria. Ze leest hem de krant voor als hij een artikel had willen lezen, waarschuwt voor een paaltje op straat, schrijft in enorme blokletters de boodschappen op die Hans wil inslaan, vertelt over de wereld om hen heen die Hans steeds minder goed kan onderscheiden.
Ilvy Njiokiktjien
11:00 uur, Hans zit aan de eettafel. Als Ria er niet is, valt de leidraad weg. Dat is vaak het geval, want Ria werkt als architect. Dan zit Hans thuis. Alleen. Uur na uur aan tafel, want hij kan zich niet meer goed vermaken.
Ilvy Njiokiktjien
12:00 uur, Hans zit boven in de tweede woonkamer, te luisteren naar een cd met liedjes van Hans Dorrestijn.
Ilvy Njiokiktjien
13:00 uur, Hans aan de lunch. Aardbeienjam op een boterham smeren duurt langer dan vroeger, maar geen uren. De radio verliest na een paar uur zijn aantrekkingskracht. De cd die vrienden hebben gemaakt over hun fietstocht naar Portugal, is grijsgedraaid. Naar de slager en de bakker is geen dagtaak. Een ommetje maken lukt nog wel, maar uren door de stad lopen, kost te veel kracht.
Ilvy Njiokiktjien
14:00 uur, Hans luistert naar een cd die zijn wielervrienden voor hem gemaakt hebben. Zijn leven is wachten geworden. Wachten op de repetities van zijn zangkoor, een vrije dag van Ria, een tripje met de trein naar het buitenhuisje in Hollandsche Rading, een kopje koffie met een bekende in de buurtkroeg. Positief blijven, zegt iedereen.
Ilvy Njiokiktjien
15:00 uur Hans denkt steeds vaker: ik kan steeds minder en er is niets aan te doen.
Ilvy Njiokiktjien
16:00 uur
Ilvy Njiokiktjien
17:00 uur, Hans drinkt een biertje bij zijn stamcafé om de hoek bij zijn huis. Morgen weer een dag.
Ilvy Njiokiktjien