‘Hypnose vonden ze maar vreemd’

Hoogtepunt: „Dat ik telkens voor even het leven van iemand anders mag binnenstappen en diegene een stukje mag begeleiden.”

Dieptepunt: „Als mensen hun therapie afbreken terwijl ik het gevoel heb dat de oplossing dichtbij is.’’

Logische keuze

„Ik schroefde als jongetje van dertien al transistorradiootjes in elkaar. Mijn studie elektrotechniek was dus een logische keuze. Jarenlang werkte ik met veel plezier als ontwikkelaar op het gebied van kabeltelevisie; later stapte ik over op de telefoniesector. Door de privatisering en de opkomst van internet kwam er steeds meer concurrentie. Toen ik in 2001 werd ontslagen ging ik als zzp’er aan de slag, maar dat wilde niet echt vlotten. Met een loopbaancoach ging ik op zoek naar andere opties.”

Spontaan

„Ik was ooit in behandeling geweest bij een hypnotherapeut – een psychotherapeut die gebruikmaakt van hypnose. Dat was me erg goed bevallen dus toen de coach me vroeg welk beroep me nou eigenlijk écht leuk lijkt, zei ik spontaan: hypnotherapeut. ‘Waarom dóé je dat dan niet?’ vroeg ze. Een half jaar later begon ik aan de driejarige deeltijd hbo-opleiding tot hypnotherapeut.”

Voor gek verklaard

„Het begin viel niet mee. Dan zit je daar op maandagochtend met je zorgverzekeringsnummer en je diploma in je behandelkamer, maar de cliënten komen natuurlijk niet vanzelf. Aan mijn oude netwerk had ik niets. Een groot deel van mijn collega’s uit de techniek had me sowieso voor gek verklaard – hypnose vonden ze maar vreemd.”

Grijs haar helpt

„Op een gegeven moment begon ik met cursussen in zelfhypnose. Zo kwam ik langzaam maar zeker aan cliënten. Na een jaar of zes begon het prettig druk te worden. Het werk bevalt me uitstekend. Sinds vorig jaar zit ik in het bestuur van de beroepsvereniging, zo heb ik weer veel contact met vakgenoten. Ik ga voorlopig nog niet met pensioen. Als zzp’er in de telecomsector werkten mijn grijze haren tegen me, nu helpen ze juist, daar maak ik graag nog even gebruik van.”