Ik was eenzaam in het azc. Integratie, begin er aub snel mee

Het kabinet maakte november vorig jaar kenbaar dat alleen vergunninghouders aanspraak maken op inburgering, dus asielzoekers niet. Door de grote toestroom van asielzoekers duurt de asielprocedure nu langer. Het kan maanden en soms jaren duren totdat een asielzoeker een verblijfsvergunning heeft, en kan beginnen met inburgering. Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk het is om snel te starten met inburgering. Zonder te willen generaliseren of angst te wekken, moeten we er alles aan doen om ‘Keulse toestanden’ hier te voorkomen.

In het asieldebat heeft het kabinet vooral aandacht voor de opvang van asielzoekers. Het plan dat Diederik Samson gisteren lanceerde beoogt het onder controle krijgen van de toestroom. Maar regeren is vooruitdenken. Integratie is een maatschappelijke investering die zichzelf terugverdient. En het is bekend dat een goot deel van asielzoekers in Nederland zal blijven, zoals die uit Syrië en Eritrea.

De eerste periode van mijn verblijf in Nederland in 1990 ging gepaard met eenzaamheid en zorgen. Ik vluchtte vanwege de onderdrukking en onvrijheid. Het verblijf in een azc is troosteloos; dat lange wachten en niets mogen doen. Ik verlangde naar contact met andere mensen om uit die spiraal bevrijd te raken. Onlangs heb ik enkele azc's bezocht. Dat gevoel van toen kwam weer bij me naar boven.

Tijdens mijn integratie heb ik ervaringen opgedaan over wat een geslaagde integratie inhoudt, en hoe dit het beste bereikt kan worden. Een paar voorbeelden waarmee de integratie met weinig geld en heel effectief te realiseren is.

1. Ontwikkel als kabinet buddyprojecten bij azc’s. Vanuit het Rode Kruis en Vluchtelingenwerk Nederland zijn nu duizenden vrijwilligers beschikbaar. Deze organisaties zijn niet bij machte om al die vrijwilligers overal in te zetten. Koppel de buddy’s aan asielzoekers, zodat zij samen allerlei activiteiten kunnen ondernemen: taal leren, wegwijs maken in de omgeving. De koppeling aan vrijwilligers heb ik zelf tijdens mijn integratie als zeer waardevol ervaren.

2. Zet VVV’s neer bij azc’s. Als toeristen naar Nederland komen, halen zij daar informatie over ons land. In zo’n VVV bij ieder azc zullen naast de molens, tulpen en Delfs blauw ook voorwerpen te vinden zijn, waarmee de asielzoekers kennismaken met de waarden van onze vrije democratische samenleving. Denk aan een hoekje waar de heilige boeken als de Bijbel en Koran naast elkaar liggen. Maak zo asielzoekers duidelijk dat in Nederland godsdienstvrijheid geldt.

3. Benoem azc-ambassadeurs die zelf als asielzoeker naar Nederland zijn gekomen en die een succesvol leven hebben opgebouwd. Iraniërs benaderen mij geregeld. Zij zoeken inspiratie, en bevestiging dat het hen kan lukken in Nederland succesvol te zijn. Premier Rutte geeft het voorbeeld: hij zegt tegen zijn Marokkaanse leerlingen dat als zij hun best doen zij net als Ahmed Aboutaleb burgemeester van Rotterdam kunnen worden. Laat de ambassadeurs langsgaan bij azc’s om hun landgenoten te inspireren.

Kortom, start direct met de integratie van asielzoekers. Integratie is veel meer dan alleen een baan.

Laat de asielzoekers snel leren dat Nederland een land is, waar jij je eigen broek moet ophouden, en dat je de handen uit mouwen moet steken. Maar ook dat Nederland een land is van vrijheid en gelijkwaardigheid. We moeten de asielzoekers niet willen temmen als ons huisdier om zo hun persoonlijkheid en identiteit te ontnemen. Maar zij moeten snappen dat in Nederland mannen en vrouwen gelik zijn, dat de Staat en religie gescheiden zijn en dat je in Nederland mag trouwen met wie je wilt.

Minister Plasterk begon onlangs met het uitdelen van de vertaling van de Grondwet bij azc’s, minister Bussemaker wil voorlichting over homoseksualiteit. Goede stappen. Laat het kabinet nu doorpakken.

Lees ook
Met dit vluchtelingenbeleid wordt het allemaal veel erger