Langlaufen zonder sneeuw

Zo gaat dat dus. Je groeit op in Novosibirisk (inderdaad, tussen Omsk en Tomsk), leert langlaufen, leert goed langlaufen – en dan krijg je een baan in Nederland. Mooi vlak land, ideaal eigenlijk. Maar voor je één ski onder kunt doen is de sneeuw al onder je voeten weggesmolten. Dat is Nederland, het land waar in november geen openluchtkunstijsbaan draaiende is te houden. Dus brengt Anna Chernilovskaya een groot deel van haar leven op wieltjes door: „Vaak in de Nederlandse regen, ’s ochtends en ’s avonds in het donker met een koplamp.” Langlaufen is al een sport voor doorzetters, maar zonder sneeuw is het dat natuurlijk helemaal.

De 31-jarige taalkundige promoveerde op de semantiek en het gebruik van uitroeptekens (ja!). In het weekend rolt en glijdt (dat laatste dus vooral in het buitenland) ze de wereld door. Maar deze zondag rijdt ze de Bergzicht Klassiek rolskiwedstrijd, genoemd naar het legendarische pannenkoekenhuis in Woudenberg – dat kan vast ook weer in korte broek! Belangrijker blijven de marathonwedstrijden in de sneeuwlanden, zoals de World Cup in Finland, later deze winter. Je ziet voor je hoe Chernilovskaya door het raampje kijkt als haar vliegtuig in Helsinki de landing inzet: Sneeuw! Sneeuw! Sneeuw!