Het is nog even wennen, die buitenlandse toeristen in Rotterdam. Het zijn er (nog) niet zo heel veel, maar als ik ze tegenkom ben ik steeds weer geneigd om ze mijn hulp aan te bieden. Misschien is het mijn ongeneeslijke ‘Calimero-complex’, maar ik heb altijd het idee dat ze teleurgesteld zijn of niet kunnen vinden waar ze naar op zoek zijn. Want Rotterdam is best bijzonder, zolang je als bezoeker maar precies weet waar je zijn moet en vooral niet zelf op avontuur gaat. Dan zie ik zo'n groepje bijvoorbeeld vanaf het Centraal Station turend op de stadsplattegrond richting het Lijnbaankwartier lopen. Niet doen! wil ik dan roepen. Doorlopen! En welke idioot of reisgids heeft ze naar de Luchtsingel gestuurd? Een kanariegele loopbrug met uitzicht op een druk verkeersplein met een paar grauwe flats eromheen. Je schaamt je toch dood als je daar op een regenachtige dag een groep toeristen ziet oversteken richting de Hofbogen, waar overdag ook al niks te beleven valt?
Het ging vorig jaar als een lopend vuurtje door de stad, toen een grietje van de reisgids Lonely Planet een bezoekje bracht aan Rotterdam. Waar ging ze eten, waar sliep ze wat vond ze van de stad? Maar we hoefden ons geen zorgen te maken, want deze bezoekster had haar stedentrip natuurlijk niet zelf gepland en was al helemaal niet ‘lonely’.
Ze werd uitgenodigd, begeleid en getrakteerd (!) door de mensen van Rotterdam Partners (voorheen Rotterdam Marketing). Ze sliep in de mooiste kamer van het Mainport-hotel, at iets met tulpen bij restaurant De Jong, wandelde op een zonnige lentedag via de Luchtsingel naar Groos en bezocht ook nog even die ene Amsterdamse gracht in Delfshaven. Uit haar berichten op Twitter konden we toen al opmaken dat het wel goed zat tussen haar en Rotterdam. En dat kan ik me ook wel voorstellen als je leven een aaneenschakeling is van gratis stedentrips met heel veel oude stenen en pittoreske marktjes. Dan is Rotterdam inderdaad een ‘welcome refreshment’ met een ‘oh-so-cool spirit’. Dus zijn we in de top 10 van 'Best in Travel 2016' van de Lonely Planet beland (en zijn we volgens de reisgids zelfs een wereldstad met 1,2 miljoen inwoners geworden!). Champagne! Zelfs voor het NOS-journaal was het groot nieuws.
De ronkende pr-machine van Rotterdam doet zijn werk goed, maar ik maak me zorgen. Probeer me te verplaatsen in dat Italiaanse echtpaar dat na een jaar sparen op aanraden van de Lonely Planet komende kerst verwachtingsvol een lang weekend Rotterdam heeft geboekt. Ik zie om te beginnen hun verbaasde blik al voor me bij aankomst op ons lokale vliegveldje. Niet doen! Doorvliegen! hoor ik het stemmetje van Calimero al roepen in mijn hoofd.