Zo zijn al die romkoms

Het woord ‘hart’ komt eindelijk een keer niet voor in de titel. Maar verder is Ja, ik wil! van regisseur Kees van Nieuwkerk een Nederlandse romkom zoals ze de laatste jaren min of meer permanent van de lopende band rollen. Dertiger Roos (Elise Schaap) krijgt de bons van haar vriend in de eerste scène van de film, omdat hij haar te meegaand en saai vindt. Roos is kennelijk in staat om een baan te behouden als bioloog in een lab, maar ze durft het niet aan een man duidelijk te maken wat ze wil. Dat moet ze in de rest van de film leren, terwijl ze heen en weer geslingerd wordt tussen de lieve (maar te jonge) collega Daan (Martijn Lakemeier) en de knappe, maar egoïstische arts Jacob (Thijs Römer). Het gros van de scènes is te lang en te vet aangezet en daardoor onleuk. De film volgt ook heel braaf het kennelijk onwrikbaar geachte stramien van de romkom – tot aan grappen met een erg lange baard over vrouwen achter het stuur die niet kunnen inparkeren. Lichtpuntje: hoofdrolspeelser Elise Schaap heeft onmiskenbaar charme en de ‘gunfactor’ , die onmisbaar is in dit genre.