Een beetje Jan Smit, maar dan seks, drugs en rock-’n-roll

De Haagse rockband Di-rect bestond vijftien jaar, reden voor AVROTROS om de bandleden Jamie, Bas, Marcel, Vince en Spike te volgen in een dagelijkse docusoap. In de aanloop naar hun jubileumconcert nodigden ze hun ‘muzikale vrienden’ uit in Strandhotel Scheveningen, wat voor de gelegenheid was omgedoopt tot Hotel Di-rect. Een beetje Jan Smit, maar dan ‘seks, drugs en rock-’n-roll’, wat al meteen de eerste denkfout was, want als je Jan Smit gaat na-apen ben je alles behalve dat.

Het werd een wanhopige poging van een stelletje dertigers om excentriek over te komen. Het lukte de manager en tevens vader van drummer Jamie Westland – ‘papa Dick’ – nog het beste, zozeer zelfs dat je medelijden met hem kreeg.

Wat ze de hele dag in dat hotel deden?

Ze spoten met de brandslang, gooiden met fruit naar een raam en voerden quasi-serieuze gesprekjes met hun muzikale vrienden. Verder ondernamen ze de ene activiteit na de andere. We zagen ze tijdens een graffiti-training met spuitbussen een enorme lul tekenen, in actie op de golfbaan en meetrainen met ADO Den Haag, terwijl ze natuurlijk helemaal niet konden golfen of voetballen. Sommigen hadden voortdurend last van een enorme kater, of ze acteerden dat ze een kater hadden, hetgeen logisch was omdat ze een rockband zijn.

Zelf vonden ze het in ieder geval enorm gezellig want ze raakten maar niet uitgelachen om elkaar. In de laatste aflevering die ik bekeek renden ze eerst in opblaasbare ballen de zee in en daarna ging het slingerend op stoere bikes, papa Dick mocht achterop in z’n hippe blouse, richting Binnenhof. Ze stopten onder het torentje waar onze minister-president naar buiten werd geroepen. Mark Rutte kwam – natuurlijk kwam hij – lachend met een fles champagne in de handen naar buiten. Spike, officieel de meest gekke van het stel, spoot de fles niet onverwacht half leeg over het gezelschap, want dat doen excentrieke rocksterren. Nadat iedereen het had uitgegierd van het lachen, Mark Rutte vond het nog het leukst, werd er een groepsfoto gemaakt. Direct daarna vond Di-rect het tijd om te gaan, hetgeen Mark Rutte, die zich nog maar net had voorgesteld, niet verbaasde. Dat soort jongens verveelden zich immers snel. Hup, daar gingen onze excentrieke popidolen op hun bikes, liefdevol uitgezwaaid door de minister-president die al dat rock-’n-roll-gedoe kostelijk vond. Het was nog best moeilijk om hem daarna de grootste flapdrol te vinden.