‘Ik ijver voor een zuiver Israël-debat’

„Ik wil graag een plek op de lijst www.topvrouwen.nl van minister Jet Bussemaker. Natuurlijk ben ik geschikt, zoals veel anderen: vrouw, hoogopgeleid (technisch beroep), lange ervaring in het bedrijfsleven. Bovendien ben ik in het buitenland geboren (meteen een allochtoon aan boord), spreek ik mijn talen, en doe ik vrijwilligerswerk.”

Met die woorden presenteerde Hanna Luden – „moeder van twee dochters en werkzaam op het gebied van ICT en organisatie-innovatie” – zich afgelopen voorjaar in Het Parool. Strekking van haar bijtende opiniestuk: vrouwen aan de top hebben de hulp van de minister niet nodig. Het zijn vrouwen met lagere inkomens die steun verdienen.

Op 1 september kan de naam van Luden (Tel Aviv, 1958) aan de lijst van Bussemaker worden toegevoegd. Dan wordt zij directeur van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI). Een organisatie die qua omvang weinig voorstelt – het CIDI heeft acht mensen op de loonlijst – maar wel veel coverage krijgt in de media. Dat heeft alles te maken met de zwaarwichtige én gevoelige doelstelling: kennisverspreiding over Israël en bestrijding van antisemitisme.

Publiek debat

Luden volgt Esther Voet op, die zich de afgelopen twee jaar veel roerde in het publieke debat. Naar de smaak van het CIDI-bestuur was zij zó uitgesproken in haar mediaoptredens, dat het tot een breuk kwam. Begin mei meldde het bestuur dat Voet zou vertrekken wegens „een belangrijk verschil van inzicht over de nieuwe strategische koers”.

De benoeming van Luden komt als een verrassing. Lange tijd zong de naam rond van David Serphos, oud-directeur van de Joodse Gemeente Amsterdam. Maar die had naar eigen zeggen geen belangstelling. Het CIDI kwam bij de relatief onbekende Luden uit vanwege „haar kennis over en betrokkenheid bij Israël” en haar onafhankelijke opstelling, blijkens het conceptpersbericht.

In een telefonische reactie zegt zij ter verduidelijking „niemands spreekbuis” te zijn. „Ik ga ijveren voor een zuivere discussie over Israël. Het kan niet zo zijn dat iemand met een keppel in Amsterdam wordt aangevallen vanwege de nederzettingenpolitiek in Israël. Dan zit je op een glijdende schaal.”

Netwerk

Net als voormalig CIDI-directeur Ronny Naftaniel is Luden actief in de PvdA. Vorig jaar werd zij lid van de Buitenlandcommissie, met als aandachtspunt het Midden-Oosten. Een functie waarbij ‘onafhankelijkheid’ minder zwaar lijkt te wegen dan bij het CIDI. Kort na de Israëlische parlementsverkiezingen van afgelopen voorjaar schreef zij als ‘PvdA-buitenlandreporter’: „Netanyahu’s overwinning kan niet verhullen dat Israël een gespleten land is. Voor een groot deel van de bevolking is deze uitslag niet minder dan een trap in de buik. Netanyahu heeft de afgelopen weken extremere standpunten ingenomen dan ooit tevoren.”

Als geboren Israëlische – Luden verhuisde op haar 27ste naar Nederland – is zij vertrouwd met de politieke situatie in het Midden-Oosten. En ze heeft een netwerk; Luden is sinds 2011 voorzitter van het Genootschap Nederland-Israël, dat de kennis over Israël in Nederland wil vergroten.

Heeft zij vernieuwende plannen om het groeiende antisemitisme een halt toe te roepen? „Die gaan wij in het najaar ontvouwen”, zegt Luden.

De afgelopen jaren bemoeide het CIDI zich overal mee: van de beveiliging van synagoges tot herdenkingen. Als het aan Luden ligt, mag dat wat minder. Kennis delen is prima, zegt zij, maar „het CIDI kan niet de hele wereld aanpakken”.