Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

Politiek

Meneer Tsipras, ik ben boos

Europarlementariër Guy Verhofstadt hield gisteren een vlammende speech tegenover de Griekse premier Alexis Tsipras, die voor het eerst in het Europees Parlement verscheen om te praten over de Griekse schuldencrisis. Dit is wat hij zei.

Meneer Tsipras, welkom. U ziet: u hoeft niet bang te zijn voor het Europees Parlement. Ik dacht al: zo’n grote democraat als meneer Tsipras die bang is voor het debat... Dat kon ook niet waar zijn. U heeft gezegd dat de Grieken zich enorm hebben ingespannen. En dat is waar. Maar dat is niet waar het probleem zit. Het probleem is dat de Griekse politieke klasse niet genoeg heeft gedaan.

En ik moet u zeggen: ik ben boos. Want u praat over hervormingen, maar we zien nooit concrete voorstellen voor hervormingen. En laten we eerlijk zijn: we slaapwandelen al vijf jaar naar een Grexit. De laatste maanden rennen we. Met open ogen. Maar u bent het niet die de rekening betaalt, dat zijn de gewone Grieken. Zij zijn het die 30, 40 procent van hun koopkracht verliezen bij een Grexit.

Ik geef u vijf dingen die u moet doen. Ik ben zelfs bereid om naar Athene te komen om ze persoonlijk met u te bespreken, want ik houd van een dergelijke uitdaging.

Wat u allereerst moet doen, is een einde maken aan het cliëntelistische systeem. U moet hiervoor wetgeving op tafel leggen. Een paar weken geleden moesten er dertien directeuren van het ministerie van Onderwijs worden genomineerd, en ‘per ongeluk’ waren dit er twaalf van de Syriza-partij. Dat is de realiteit: u gebruikt het systeem.

U moet de publieke sector inperken. Maar we moeten het exacte aantal ambtenaren weten dat niet vervangen zal worden. Ik weet het, dat is misschien moeilijk voor een linkse politicus, maar het moet gebeuren.

U moet de openbare banken privatiseren. U moet de markten opengooien en banen creëren voor jonge mensen. En tot slot: u moet een einde maken aan de privileges in uw land. De privileges voor eigenaren van schepen, het leger, de orthodoxe kerk en de Griekse eilanden moeten stoppen. En niet te vergeten de privileges voor de politieke partijen, inclusief die van u.

Nog nooit was er een premier in Griekenland die zo’n sterk mandaat had als u. U heeft zelfs een dubbelmandaat: u heeft de verkiezingen gewonnen en het referendum. De Grieken zijn de manier waarop Griekenland de laatste decennia bestuurd is beu. Doe er wat aan! U bent de enige die een einde kan maken aan het huidige systeem.

Mijn conclusie is dat u een keuze heeft. Die keuze is heel eenvoudig: hoe wilt u herinnerd worden? Als een politieke ramp die de eigen bevolking arm heeft gemaakt, of als een revolutionair hervormer? Als echte leider of als valse profeet? Doe het!