Tienertoer

De eerste keer vakantie zonder ouders. Schrijver Gustaaf Peek (40) maakte een martelende treinreis door Amerika.

4 juli 2015

‘Amerika is de eenzaamste plek op aarde’

„Het was een enorme schok. Ik kwam aan in New York en opeens stond ik tussen de wolkenkrabbers en het verkeergeraas. Ik dacht: deze stad vreet me op! Ik was achttien jaar en had mijn jeugd doorgebracht in Hoenderlo. Ik had wel verre reizen met mijn ouders gemaakt, maar nu bevond ik me zonder hen in New York. Het was begin jaren negentig en die stad was toen nog best ruig. Op Times Square liepen nog straathoeren rond.

„Ik reisde samen met mijn vriend Jan. Zijn broer had eerder al een rondreis door Amerika gemaakt en daardoor hadden wij ons laten inspireren. Jan en ik waren allebei Amerika-gek. Maar we kenden dat land alleen uit de boeken en de films en we hadden er een volstrekt overdreven romantische voorstelling van.

„In New York sliepen we bij de YMCA, in een cel waar nog net een stapelbed in paste. De douche moesten we delen en toen ik me ging wassen, stond er een stinkende kerel naast me zijn kunstgebit schoon te maken. Toen overviel me weer dat gevoel: deze stad vreet me op.

„Jan en ik hadden niets georganiseerd, we hadden alleen een vliegticket gekocht en een exemplaar van Let’s go America waarin goedkope slaapadressen stonden. Het plan was om met de trein te reizen. Dat was bijzonder stom, want het Amerikaanse treinsysteem was heel ouderwets – we hadden gewoon een Greyhoundbus moeten nemen. Het ging meteen mis bij onze eerste poging om van New York naar Chicago te reizen. We strandden al in Buffalo. We dachten daar te kunnen overstappen, maar die aansluiting bleek helemaal niet te bestaan.

„We moesten terug naar New York en reisden vervolgens naar Philadelphia, Washington, Florida en New Orleans. Die treinritten waren martelend: we zaten dan minstens 24 uur in de trein met alleen een fles water en een tros bananen.

„Eenmaal in het zuiden reden we eindelijk onze film binnen. De reis voerde langs bouwvallige huizen, mensen in vuile, armoedige kleren en kinderen die met holle ogen naar de trein zwaaiden. Toen realiseerde ik me dat Amerika een van de meest eenzame plekken op aarde is. Ik ben er sindsdien vaak geweest, maar ik denk dat nog steeds. Het is een land waar je je geweldig eenzaam kunt voelen.

„Die reis naar Amerika gaf me veel zelfvertrouwen. Ik had maar mooi vier weken zonder ouders door de States gereisd. Het was een soort cesuur tussen mijn oude en mijn nieuwe leven.

„Toen ik terugkwam, ging ik rechten studeren in Leiden. Dat had mijn vader bedacht. Ik heb het twee jaar volgehouden en toen ben ik gaan doen wat ik echt wilde: Engels studeren en schrijven. Dat ik van het gebaande pad af durfde te wijken, heeft voor een deel te maken met die vakantie in Amerika. Die reis had mij een bredere blik, een weidser uitzicht gegeven. Ik had iets groots gezien.”

„Deze zomer ga ik vooral werken. Ik werk nu aan gedichten en aan een toneelstuk. Ik ga gewoon schrijven en ik zie wel waar ik arriveer – dat is ook een soort reis. Ik heb een klein, oud bureautje dat bij het raam staat vanwaar ik uitkijk over een drukke Amsterdamse straat. Ik maak elke dag een kleine wandeling over het Spui.

„Mijn vakantie heb ik al eerder dit jaar gehad, ik heb toen samen met mijn vrouw en dochter een rondreis door Thailand gemaakt. Bangkok is ook weer zo’n luidruchtige, drukke, intimiderende stad. Dat zoek ik dus nog steeds op.”

Renate van der Zee

Tienertoer

Veel gedeeld

Veel gedeeld

Tienertoer

Trending

Veel gedeeld

Lees ook deze artikelen

Trending

Veel gedeeld