Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

NRC Handelsblad

Cultuur

Elke fan een ster op Dutch Comic Con

Op de eerste strip-, film- en tv-beurs in Utrecht kwamen dit weekend veel fans verkleed, net als op die van San Diego.

Bezoekers van de eerste Dutch Comic Con, strip-, film- en tv-beurs in Utrecht.
Bezoekers van de eerste Dutch Comic Con, strip-, film- en tv-beurs in Utrecht. Foto’s Maarten Hartman

Striptekenaar Robert van der Kroft (Sjors & Sjimmie, Claire) zit te glunderen in de VIP-lounge van de Dutch Comic Con. Hij had zijn twijfels, wilde ook maar één dag signeren. Maar zondag zit hij weer achter zijn kraampje. „Dit is echt anders dan een klassieke stripbeurs, met fanaten van rond de vijftig die zijn geobsedeerd door dat ontbrekende album uit 1974. Hier komen Spiderman en een groep trollen met strijdhamers langs. En hun vriendinnen, die mijn strip Claire uit het blad Flair kennen. Dit is veel leuker.”

Er heerst een opgewonden sfeer, zaterdag op de bomvolle eerste Dutch Comic Con in de Utrechtse Jaarbeurs. Het draait om strips, maar evengoed om tv-series, games, films en anime: om alles wat de nerd en geek interesseert. Ooit zielige outcast, zijn ze nu een rolmodel. Hun obsessies – scifi, superhelden, fantasy, games – domineren de entertainmentindustrie.

De Utrechtse beurs heeft uiteraard nog lang niet het formaat van het grote voorbeeld, de Comic Con in San Diego. Op die fanboy-dagen rijdt Hollywood zijn sterren uit om anticipatie te kweken voor hun komende blockbusterfilms: hardcore fans zijn van groot belang nu sociale media films en games kunnen maken en breken. Hier zijn het toch meer sterren van B-formaat: 20 euro kost het om een handtekening en knipoog te krijgen van Giancarlo Esposito, drugsbaas Gustavo Fring uit Breaking Bad. Iets goedkoper is de oude seksbom Samantha Fox, nog wat goedkoper Marnix van den Broeke, die ooit in weerwolfpak rondliep in een Harry Potterfilm („Nee, ik was geen digitaal effect”).

Objectief gezien valt er op de Dutch Comic Con verder ook bar weinig te doen. Horns draait er, een speelfilm die maanden geleden al in de bioscoop was. De horrorpunkband The Misfits treedt op. Verder is het zitten, hangen en in de rij staan, of slenteren rond een stuk of honderd markstands waar je latexpoppen kan kopen, de staf van Gandalf, virtual reality-brillen, dvd’s, stripboeken en worstenbroodjes.

Karrenpaarden in de tredmolen van het entertainmentcomplex dus, die 17 euro 50 betalen om op een markt rond te lopen? Toch hangt er opwinding in de lucht: in het moderne fandom is de fan zelfs ster. Ze organiseren zich via sociale media, wisselen weetjes uit, en op de Con laten ze, individueel of in groepsverband, zien wat ze kunnen. Zoals de trashclan van het Bredase festival But, die smoezelige filmpjes draait in een huisbioscoop, een team Duitse Ghostbusters met hun knap nagemaakte bedrijfswagen Ecto 1, de DeLorean van Back to the Future, waar je voor 7 euro achter het stuur mag zitten. Ruim een derde van de bezoekers loopt rond in zelfgemaakte kostuums, als Storm Trooper, Narruto of elf. Cosplay heet dat: het draait om fotograferen en poseren, zien en gezien worden. Fandom is een activiteit, bezoekers zijn de attractie. Iedereen is een ster in zijn eigen fantasie.

Gegokt en gewonnen dus, voor organisator Ivan Lok van de Dutch Comic Con. „We wisten niet zeker of Nederland hier al rijp voor was. Ja dus.” Lok – baard, T-shirt strak over bolle buik, korte broek, gympjes – zit met bloeddoorlopen ogen in de VIP Lounge. Gisteravond liep het wat uit de hand met rockband The Misfits. Lok bezocht in november 2013 een Con in New York: zoiets wilde hij ook. Nederland kende al Fantasy Fairs waar ‘cosplayers’ in kasteeltuinen rondwandelen en kleine bijeenkomsten voor liefhebbers van manga en anime. „Ik wilde het hele plaatje: auto’s, striptekenaars, optredens, dealers, acteurs.”

Dat kostte wel wat: Lok gaf naar eigen zeggen zo’n anderhalf ton uit om acteurs van de B-categorie te trekken. Types als Osric Chau, die twee seizoenen meespeelde in tv-serie Supernatural, kosten al snel 20.000 euro presentiegeld. Dat was dus een gok, zegt Lok: krijg je Nederlanders zo ver dat te betalen? Ja dus.

Je hoopt dat het succes hem niet naar het hoofd stijgt: zijn stem krijgt een wat dwingende toon als hij zegt dat „het succes van Dutch Comic Con iedereen wegvaagt die mij ondergroef en in de sociale media kapot probeerde te maken”. De organisator loopt in Utrecht rond met een kale lijfwacht in zijn kielzog tegen „vijanden”: gedupeerde klanten van zijn winkel Comic Toys die zich roeren op Facebook en hem aangaven bij Opgelicht.nl. Zijn eigen winkel ligt sinds januari plat met nogal wat openstaande bestellingen en rekeningen, zegt gedupeerde koper Patrick Balk, die zelf al maanden wacht op zijn Transformers. „Nonsens”, doet Lok dat af, al geeft hij toe dat hij „moeilijke tijden achter de rug heeft, en een scheiding”.

Het succes van deze eerste Dutch Comic Con zou hem uit de problemen moeten helpen. Want nu gaat het exploderen, denkt Lok. Volgend jaar meer grote namen, acts en bezoekers, een extra hal erbij. „En over drie jaar verwacht ik 100.000 bezoekers.”