Gerrit, geef me één goede reden om klant te blijven

Beste Gerrit Zalm. Mag ik je tutoyeren? Ik ben immers drievoudig stakeholder bij de bank waar jij bestuursvoorzitter van bent. De bank waarvan je de medebestuurders een loonsverhoging van 100.000 euro toekende. Dit ter compensatie van het strengere bonusbeleid van de staat. „We bewegen keurig binnen de wet”, zo verdedigde je dat vorige week. Nou, laat dat keurig maar weg.

Als klant neem ik al meer dan veertig jaar producten bij ABN Amro af. Daarvoor moet ik behoorlijk in de buidel tasten. Ik denk aan de hoge kosten van mijn koopsompolis, waardoor de netto inleg beperkt bleef. Nu het op uitkeren aankomt, moet ik ineens advieskosten betalen. Was dat niet inbegrepen? Aan klanten laat ABN zich niet veel gelegen liggen. Die zijn slechts goed genoeg om financieel leeggezogen te worden.

Voorts ben ik met mijn spaargeld vreemd vermogensverschaffer van je bank. Daarvoor krijg ik een schijntje aan rente, nauwelijks voldoende om de inflatie bij te houden. Last, but certainly not least, ben ik ook nog eens eigen vermogensverschaffer. Als belastingbetaler stelde ik de overheid in staat je bank te redden van faillissement. Daar mag wat tegenover staan.

Je maatschappelijke functie neem je niet erg serieus. Het midden- en kleinbedrijf klaagt steen en been dat ze nauwelijks aan geld kan komen. Toen je namens de staat topman werd, viel me direct al op dat de managers jou snel wisten in te palmen. Ineens werd het je eerste zorg om hun bonussen veilig te stellen. Vreemd, want ik dacht toch echt dat je de belangen van de Nederlandse belastingbetaler zou dienen. Dat was toch de afspraak?

Vorig jaar kondigde je aan de salarissen van de top met twintig procent te verhogen. Afgelopen week werden de salarissen wederom verhoogd en herintroduceerde je de bonussen. In het interviewprogramma College Tour van Twan Huys probeerde je de hogere beloningen goed te praten. Je stelde dat er per saldo juist sprake was van versobering.

Gerrit, ik begrijp je niet. Je was toch ooit zelf minister van Financiën? Waarom marchandeer je dan zo met het beleid van de huidige minister? Je bent toch nog steeds lid van de partij met democratie in haar naam? En toch dien je in je huidige rol uitsluitend de belangen van bankmanagers. Niet die van stakeholders, niet die van mij als klant. Je steekt een middelvinger op naar de samenleving. Ik voel me belazerd.

En houd toch eens op met die drogreden dat de knapste bestuurders weglopen als ze niet buitensporig veel verdienen. Nederlandse bankiers komen sowieso niet in het buitenland aan de bak. Zeker niet in deze tijden. Bovendien leveren onze universiteiten en hogescholen elk jaar nieuw talent aan om het schone ambacht van bankier te vervullen. Je wilt toch geen mensen die het enkel om de centen doen?

Vind je het trouwens niet vreselijk voor de werknemers in de lagere echelons? Niemand durft er op een verjaardag nog voor uit te komen bij een bank te werken. Bang om voor graaier uitgemaakt te worden. Je wekt de suggestie dat er een relatie is tussen de kwaliteit van je managers en hun beloning. Maar als we iets van de kredietcrisis hebben geleerd, dan is dat deze les: degenen die het meest verdienden, maakten er de grootste puinhoop van.

Je doet alsof bankieren vreselijk ingewikkeld is. Maar is dat wel zo? Het gaat er toch gewoon om geld van spaarders, waar je een lage rente voor geeft, zorgvuldig te administreren en tegen een hogere rente weer uit te lenen aan derden? Dat levert toch per definitie winst op? Er is uiteraard wat kennis voor nodig, zoals boekhouden en risico-inschatting, maar rocket science is heus andere koek.

Niemand zal je gebrek aan lef verwijten. Dat moet je immers wel hebben voor zo’n loonsverhoging. Maar voor mij is de maat vol, Gerrit. Geef me één goede reden waarom ik nog klant moet blijven.

En voor het geval je dat mocht denken, ik ben geen lid van de ‘Partij van de Afgunst’, ik stem VVD.