Fluitje

Zaterdagmiddag op station Amersfoort. Een perron vol mensen die op hun trein wachten. Dan klinkt het ‘bouwvakkersfluitje’ dat op veel telefoons de ontvangst van een bericht aankondigt.

Het halve perron grijpt naar zijn telefoon, en stopt hem weer weg. Vlak daarna: herhaling van zetten. En nog eens. En nog eens. Om me heen worden de bewegingen ongeduldiger. Fronsende wenkbrauwen, licht geïrriteerde blikken. En dan zie ik hem, op een richel boven mijn hoofd: de spreeuw. Als hij zijn kunstje weer vertoont, kijkt hij, met zijn kopje scheef, naar beneden. Ik weet zeker dat hij er lol in heeft. Ik ook.

Annelies Kesting