Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

NRC Handelsblad

Cultuur

Expositie als kat die zich verstopt: 41 jaar Poezenkrant

Een historisch overzicht van de 41-jarige Poezenkrant, een van Nederlands opmerkelijkste bladen, is te zien in de Openbare Bibliotheek Amsterdam.

foto peter pontiac

7 februari bestond De Poezenkrant precies 41 jaar. Een eigenzinnig tijdschrift waarvan je niet eens met zekerheid kan zeggen of het wel een krant is. De poes staat centraal, maar wie op zoek is naar verzorgingstips of heldere informatie komt bedrogen uit. De Poezenkrant staat vol met foto’s, tekeningen en berichten waarin poezen voorkomen maar de toon is onsentimenteel en soms zelfs ironisch. Lezersbrieven spelen een grote rol en sommige onderwerpen kunnen gemakkelijk twintig jaar doorkabbelen. Zoals bijvoorbeeld de zoektocht naar snorharen van een verstokt verzamelaar.

Grillig en onvoorspelbaar als de poes zelf, wordt niet het 40-jarig, maar het 41-jarig bestaan gevierd met een tentoonstelling in de Openbare Bibliotheek Amsterdam. De expositie werd daar onlangs feestelijk geopend met onder meer de presentatie van de heruitgave van Het Grote Boek van De Poezenkrant (1974-2004) en het nieuwe Supplement (2004-2014).

Soms is het even zoeken: zoals een poes achter de boekenkast schuilt, zo dringen de vitrines met 41 jaar kattenpublicaties zich niet op. Ze zijn te vinden op alle vier etages en sluiten aan bij het genre boeken dat daar staat.

Op de tweede etage van de bibliotheek bevinden zich strips en romans. Daar liggen bijdragen aan De Poezenkrant van onder andere Willem Frederik Hermans en Rudy Kousbroek. De handgeschreven briefkaarten van Hermans uit Parijs zijn ontroerend om te zien; op de voorkant ouderwetse poezenplaatjes, achterop de mededeling dat over de geheime poezentaal niets prijsgegeven mag worden. Verder anekdotes, over Franse poezen bijvoorbeeld die gelucht worden aan een touwtje op de vensterbank. Etage drie toont de geschiedenis van De Poezenkrant (‘Onregelmatig sinds 1974’) aan de hand van eerder verschenen bladen door dezelfde directeur en uitgever Piet Schreuders.

Het meest opvallende onderdeel van de tentoonstelling zijn vitrines 14 en 15 op de vierde etage. Schreuders is van huis uit grafisch ontwerper. Hij liet zich voor De Poezenkrant inspireren door uiteenlopende publicaties en imiteerde er op los. Van NRC Handelsblad tot National Geographic. Zelfs de prentenboekjesreeks de Gouden Boekjes stond model, met illustraties van de onlangs overleden tekenaar Peter Pontiac. In vitrine 16 zijn de originele tekeningen van Pontiac te bewonderen voor het Gouden Boekje De Krantenpoes (met tekst van Nienke Denekamp) verschenen als Poezenkrant en gewoon Gouden Boekje.

De tentoonstelling is onmisbaar als je van De Poezenkrant houdt, onbegrijpelijk als je meer van honden of cavia’s houdt. Maar zelfs dan is de expositie een bezoekje waard, al is het alleen om de evolutie van het drukproces of de handgemaakte bijdragen van beroemdheden te bekijken.