Deze mensen willen/wilden geld zien van Lance Armstrong

Lance Armstrong moet na zijn dopingbekentenissen bijna 9 miljoen euro terugbetalen aan een verzekeraar die hem na zijn Tourzeges prijzengeld uitkeerde. En verzekeringsmaatschappij SCA is zeker niet de enige die geld wil zien. Hoe staat het met de schadeclaims die de oud-wielrenner na zijn schuldbekentenis ontving?

1. SCA Promotions
Vrijwel meteen nadat Armstrong bij Oprah Winfrey in oktober 2012 bekende dat hij jarenlang doping had gebruikt, landde er een forse schadeclaim op de deurmat van de Amerikaan. Afzender was de Amerikaanse verzekeraar SCA, die meer dan 12 miljoen dollar (10,6 miljoen euro) aan uitgekeerd prijzengeld wilde terugzien.

Dat prijzengeld was onderdeel van een afspraak tussen SCA, Armstrong en zijn toenmalige ploeg US Postal. In ruil voor een premie had de verzekeraar toegezegd miljoenen aan prijzengeld uit te keren, in het geval dat Armstrong de Tour de France van 2002, 2003 en 2004 zou winnen. Vanwege geruchten over dopinggebruik weigerde SCA aanvankelijk uit te keren.

De bekentenissen van Armstrong bij Oprah:

Omdat de geruchten nooit echt werden hardgemaakt, slaagde Armstrong er via een rechtszaak in om de betaling alsnog af te dwingen. Voor de rechtbank verklaarde hij onder ede dat hij altijd ‘schoon’ had gereden. Toen de zevenvoudig Tourwinnaar later alsnog dopinggebruik bekende, was dat voor SCA reden om de betaalde miljoenen terug te eisen. De rechter gaf de verzekeraar gisteren gelijk, maar stelde het verschuldigde bedrag bij naar 10 miljoen dollar.

Met de uitspraak van gisteren – volgens de betrokken advocaten een “nog nooit vertoond” bedrag – is Armstrong nog niet van SCA af. De verzekeraar heeft namelijk nog een tweede zaak lopen bij een andere rechtbank, tegen Armstrong en zijn vroegere manager Bill Stapleton.

Twee beslissende dagen in de Tour van 1999, de eerste die Armstrong won:

2. Acceptance Insurance
SCA is niet de enige verzekeraar die zijn bonussen terugeiste. Eerder begon Acceptance Insurance al een vergelijkbare zaak voor de overwinningsvergoeding die werd uitgekeerd na de Tourzeges van 1999, 2000 en 2001. Om vervolging te ontlopen betaalde Armstrong drie miljoen dollar om de zaak te schikken.

3. The Sunday Times
Lance Armstrong ging tijdens zijn loopbaan hard in de aanval tegen mensen die hem van dopinggebruik beschuldigden. Vaak deed hij dat verbaal, maar een enkele keer ook in de rechtszaal. Toen een journalist van The Sunday Times meermaals vraagtekens zette bij de Touroverwinning van Armstrong in 1999 eiste de wielrenner een schadevergoeding van de Britse krant.

Na veel juridisch gesteggel besloot de krant in 2006 met Armstrong te schikken voor 300.000 pond (406.000 euro). Door de dopingbekentenissen bij Oprah draaiden de rollen echter om en eiste The Sunday Times het geld terug, inclusief rente en advocatenkosten. In augustus 2013 kocht Armstrong die zaak uiteindelijk af, voor een bedrag van 1 miljoen pond.

4. De Amerikaanse overheid
De boete van gisteren mag volgens betrokkenen dan uniek zijn, maar het bedrag valt in het niet bij de som die de openbaar aanklager in de VS van Armstrong terug wil. Het Amerikaanse ministerie aast namelijk op een bedrag van maximaal 96 miljoen dollar. Dat is een groot deel van Armstrongs volledige bankrekening. Zijn volledige kapitaal werd in 2012 door The New York Times op 125 miljoen dollar geschat.

Volgens de officier van justitie hebben de wielrenner en zijn ploeg jarenlang gelogen tegen sponsor US Postal, omdat ze het deden voorkomen alsof ze hun successen op natuurlijke wijze behaalden. Aangezien US Postal een overheidsbedrijf is, hebben Armstrong en consorten in zekere zin dus de Amerikaanse overheid opgelicht, zo luidt het verwijt.

In de loop der jaren heeft Armstrong met zijn ploeg bijna 32 miljoen aan sponsorgeld ten onrechte ontvangen. De Amerikaanse wet maakt het mogelijk om dit bedrag in drievoud terug te eisen, zo schreef The Wall Street Journal in januari 2013. De uitspraak in deze zaak vindt naar verwachting volgend jaar plaats.

Een documentaire van National Geographic over de val van Lance Armstrong:
<!--iframe width="568" height="320" src="https://www.youtube.com/embed/jdbRUxSYWVU" frameborder="0" allowfullscreen>

5. De kopers van Armstrongs boeken
Tot Armstrong zijn dopinggebruik bekende, las het verhaal van de wielrenner – die genas van kanker en daarna terugkeerde naar de top – als een goed boek. Het was dan ook vrij logisch dat de Amerikaan zijn levensverhaal op papier zette in de vorm van twee autobiografieën: Door de pijngrens en Elke seconde telt.

Nadat duidelijk werd dat Armstrong zijn overwinningen helemaal niet had behaald op een bruine boterham met kaas en een groot glas melk werd de Amerikaan aangeklaagd door een groep kopers van zijn boeken. De wielrenner had zijn boeken aangeprezen als non-fictie, terwijl het in feite gewoon fictie was, zo vonden ze.

Om die reden wilden de lezers 5 miljoen dollar van Armstrong zien, als compensatie voor het geld dat zij aan zijn boeken hadden uitgegeven. In september 2013 wees de rechter in Californië die aanklacht echter af. Fictie of geen fictie, Armstrongs boeken waren beschermd door de vrijheid van meningsuiting.