Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.

Cultuur

Kiplekkere wijnkaart

Afgelopen donderdag deed ik u alvast verslag van de kwaliteit van het kipaanbod van Guts & Glory, het nieuwe Amsterdamse restaurant van de twee jonge chefs van Daalder. En waar zij in laatstgenoemde restaurant begonnen met een wijnkaart die hun buitengewone kookkunsten niet flatteerde –noodgedwongen vanwege een brouwerijcontract – is het nu van begin af aan raak.

Zoals beloofd zou ik vandaag nog op de vloeibare component terugkomen, tot ons gebracht door ondere andere gekende importeurs als Pieksman Wijnimport, Résidence (Wijnkoperij De Gouden Ton) en Ad Bibendum.

Als aperitief vind ik tussen het meer dan zestig wijnen tellende aanbod een vrolijk schuimende, en vooral onalledaagse biologische Pignoletto, een verademing na al die plichtmatige plak-Prosecco. ( € 5,50 per glas).

Wie top wil bruisen, kan dat met Billecart-Salmon Brut Réserve Champagne doen (€ 80,00). Ik zie spannend wit in de vorm van Sylvaner Brüder Dr. Becker uit Rheinhessen ( € 39,00) en een keur aan spannend rood, met name uit Frankrijk, Spanje en Italië.

Tussen het aanbod uit dat laatste wijnland trof ik een oude, en vooral goede bekende. Rood uit Langhe, van de nebbiolodruif: Pecchenino 2013, ‘Botti’ ( € 45,00). Daarvan had ik al met plezier eerdere oogstjaren geproefd. En ook andere wijnen van deze azienda agricola bevielen mij zeer. Verder zoeken op de wijnkaart naar meer inbreng van deze kleine importeur leverde echter niets meer op

Kok-eigenaar Guillaume de Beer vertelt: ‘We waren al klaar met onze kaart maar de importeur bleef aandringen: we moesten een paar van zijn wijnen proeven. Vooral van deze waren we erg onder de indruk. We vonden gewoon dat we er nog net een plekje voor op de kaart moesten inruimen.’

Terecht. Ik heb mijn proefnotities er nog even op nageslagen.

‘Oprechte bio-nebbiolo. Niet dat zoetsappige klatergoud van Hollywoodfaçades en Disneyland. Onverharde wegen. Stenen muren van keien, eeuwenoud. Oprechte geuren. En niet die kooplust opwekkende uit een spuitbus, in een winkelcentrum bestaande uit louter Blokkers, H&M’s en Kruidvatten, een woonerf-vinexwijk nabij.

Noeste lucht. Duisterbitters. Lauriersap. Zware shag. Bramen met borstelwenkbrauwen. En toch opmerkelijk vrolijk en goed geluimd. Piemontees van een opperste oprechtheid.’

Waarschijnlijk voelt ie zich daarom ook zo thuis bij Guts & Glory.