Arbeidsongeschikte marathonman

Waarom?

De magazijnmedewerker werd in maart 2012 arbeidsongeschikt en ondergebracht bij een installatiebedrijf. Die laatste ontdekt in de zomer van 2012 dat de man deelnam aan hardloopwedstrijden, waaronder een marathon, en dat hij ook zijn dakgoten zelf heeft vervangen. De medewerker is op staande voet ontslagen. De bedrijfsarts schrijft nadien dat hij niet verwachtte dat de man iedere twee weken ‘20 of 10 kilometer in een behoorlijk tempo’ rende. Reden voor de bedrijfsarts om het advies voor inzetbaarheid te veranderen.

De eis

De rechtbank Noord-Nederland keurt het ontslag aanvankelijk goed. De 'marathonman' maakt bezwaar en eist achterstallig loon en vakantiegeld, in totaal zo’n 8.000 euro. Hij zegt dat bedrijfsarts en bedrijf op de hoogte waren van zijn hardlopen. Niemand heeft gevraagd naar de mate waarin hij liep. Ook is hij van mening dat het juist zijn gezondheid ten goede komt, hij liep al voordat hij arbeidsongeschikt werd. Hij heeft inderdaad geklust, maar zegt het zware werk aan anderen te hebben overgelaten. Het installatiebedrijf heeft een forsere eis, ze willen minimaal 54.000 euro schadevergoeding. De marathonman had moeten vertellen over zijn wedstrijden en hij had toestemming moeten vragen voor het hardlopen en het klussen, vinden zij.

De uitspraak

De kantonrechter vindt dat het installatiebedrijf eerst het UWV of de bedrijfsarts had moeten vragen of de integratie van de marathonman werd belemmerd door het hardlopen. De werkgever kan niet beoordelen waartoe de man in staat is. Wanneer de arts had gezegd dat de marathonman niet mocht hardlopen en hij het toch zou doen, was een straf logischer geweest. Zelfs al had de marathonman de verplichting geschonden zijn wedstrijden te melden dan was ontslag nog een te zware straf geweest.

De marathonman krijgt zo’n 8.000 euro aan achterstallig loon en vakantiegeld. De proceskosten zijn voor het installatiebedrijf.