Missie Aarde, avant-garde kunst en muziekdocumentaires

Gordel om en gaan dit weekend, want met de tips van deze week blijf je niet thuis. Stap bijvoorbeeld aan boord van het VPRO-ruimteschip voor een enkele reis naar het jaar 2063, of ga terug in de tijd naar Genesis en Jimi Hendrix. Mensen met een voorkeur voor avant-garde kunst kunnen terecht op de Veluwe.

KIJKEN // Missie Aarde

vrijdag 9 januari, 21.45u, NPO 3

“Het is het jaar 2063. De poolkappen zijn gesmolten en bijna de hele wereld is overstroomd. Alleen Nederland heeft de rampen weerstaan door zijn kennis van dijken.”

Aldus het opbeurende plot van de nieuwe sciencefictioncomedy van de VPRO, Missie Aarde. Het is The Office, maar dan in de ruimte, waar bemanningsleden aan boord van de Tasman toch vooral hun uiterste best lijken te doen om elkaar te irriteren. Stiekem proberen ze ook nog een nieuwe planeet voor de mensheid te vinden voor het geval Nederland ook verdwijnt. Maker en bedenker Tim Kamps (bekend van cabaretgroep Rooyackers, Kamps & Kamps) ronselde zijn beste vrienden om mee te spelen: Kim van Kooten, Alex Klaasen, Raymond Thiry en zijn eigen tweelingbroer Wart Kamps. Ook Pierre Bokma (die de president speelt) en Beppie Melissen doen mee. In een interview met de VPRO Gids vertelt Kamps:

“De oeverloze kantoorhumor verwijst naar series als Debiteuren Crediteuren en The Office. Kamps: ‘Ricky Gervais in The Office denkt dat hij heel tof is, maar hij is gewoon een loser. In de tragiek daarvan zit grappigheid. Mensen proberen van alles en het lukt niet, wat gênante situaties oplevert. Dat doen wij ook.’”

Speciaal voor de serie zijn een reeks emoticons van de personages bedacht (je kunt ze hier downloaden).

Bekijk hier een voorproefje:

GAAN // Amerikaanse avant-garde kunst

t/m 22 maart, Kröller-Müller Museum, Otterlo

In de tentoonstelling Sufficient Force laat het Veluwse Kröller-Müller Museum de “avontuurlijke geest van de Amerikaanse avant-garde kunst uit de jaren zestig” zien. Ruim vijftig kunstwerken zijn te zien in de vleugel van het museum die in de hoogtijdagen van deze kunstvormen (minimal art, landschaps- en conceptuele kunst), de jaren zestig, werd ontworpen en gebouwd. Werken van onder meer Ad Reinhardt, Tony Smith, Donald Judd, Carl Andre, Robert Morris, Dan Flavin, John McCracken, Sol LeWitt, Eva Hesse, Richard Serra, Robert Smithson en Bruce Nauman worden geëxposeerd. Conservator Toos van Kooten, die de tentoonstelling samenstelde, legde aan Cultuurbewust.nl de betekenis van de titel van de tentoonstelling uit:

“De titel verwijst naar het tekstuele kunstwerk RAISED UP BY A FORCE OF SUFFICIENT FORCE van Lawrence Weiner (1942). De kunstenaar legt met dit werk het denken over kracht of energie bloot. Hetzelfde doen wij met deze tentoonstelling. We stellen onze kunstcollectie uit de jaren zestig op de proef en bevragen of de werken nog steeds voldoende kracht hebben anno 2014. Aangezien deze kunst zich destijds voornamelijk buiten de musea afspeelde, staat hun esthetische rol nu veel meer ter sprake.”

Bekijk hieronder een kort profiel van één van de kunstenaars van wie werken te zien is, Sol Lewitt (1928-2007):

KIJKEN // Documentaire Jimi Hendrix

zaterdag 10 januari, 21.25-22.55u, Canvas

Canvas zendt zaterdagavond de documentaire Hear My Train A Comin’ (regie Bob Smeaton, 2013) over gitaarheld Jimi Hendrix (1942-1970) uit. De film vertelt aan de hand van nieuw ontdekte archiefbeelden van optredens en zelfgemaakte video’s van de hand van Hendrix en zijn drummer Mitch Mitchell het verhaal over de kleine Jimi tijdens zijn jeugd in Seattle, tot zijn dienst als paracommando in het Amerikaanse leger, en laat natuurlijk zijn muzikale groei niet ongemoeid. Hendrix was maar vier jaar echt bekend, maar speelde met onder meer Little Richard. Hendrix ‘vertelt’ zijn verhaal in de vorm van interviewfragmenten. Ook komen familie, vrienden en collega-muzikanten als Paul McCartney aan het woord.

Extragratisbonuskijktip: documentaire over de geschiedenis van de Britse rockband Genesis op Arte (22-23.30u). ‘Cause Jesus he knows me, and he knows I’m right!’. Graag gedaan, nu zit dat nummer de rest van de dag in je hoofd.

ONTDEKKEN // Schedellab

t/m 25 januari, Universiteitsmuseum, Utrecht

Het Universiteits Museum heeft tot eind januari een lichtelijk lugubere maar wel natuurlijk wetenschappelijk relevante tentoonstelling over de eerste 3D-geprinte schedel. Het Universitair Medisch Centrum in Utrecht verving eind 2013 namelijk iemands complete schedel door een kunststof model. Een primeur, want dat was nog nooit eerder gedaan. De tentoonstelling vertelt je alles over deze 23 uur durende operatie, en leert je hoe je schedel werkt. In het SchedelLab kun je ook zelf aan de slag: meet je eigen hoofd op (oftewel: maak een ‘schedelselfie’) en vergelijk die met die van andere bezoekers.

Bekijk hieronder een filmpje van het UMC over de operatie. Let op: de beelden kunnen niet voor iedereen geschikt zijn (zeker die vanaf 0:53):

BELEVEN // Performance art in het Stedelijk

t/m 31 december, Stedelijk Museum, Amsterdam

“Een unieke tentoonstelling in meerdere opzichten”, schreef (€) NRC-kunstredacteur Sandra Smallenburg vorige maand in NRC Handelsblad over de nieuwe omvangrijke tentoonstelling A Year At The Stedelijk van de de Duits/Engelse kunstenaar Tino Sehgal. Want op elk moment dat het museum open is, wordt er werk van Sehgal opgevoerd; in twaalf delen, verspreid over twaalf maanden en iedere keer in een andere zaal van het museum. Smallenburg:

“Zo trekt de tentoonstelling stap voor stap door het museum – als een levend organisme.”

Seghal studeerde dans en politieke economie in Duitsland, maar stapte in 2000 over op kunst. Zijn werk is te zien geweest in het Guggenheim en op de Biënnale van Venetië, waar hij in 2013 de Gouden Leeuw voor beste kunstenaar ontving. Ook kon je zijn werk al in het Stedelijk zien, in 2004 en 2006. Handel vormt het terugkerende thema in zijn werk. Aan Smallenburg vertelde hij de kunstmarkt meer als “antropologische constante” te zien:

“Het is een systeem van transacties, en dat is nu eenmaal de manier waarop mensen met elkaar omgaan.”

Bekijk hier één van de eerdere werken van Tino Sehgal: