Polderen met bedrijven, milieu wordt daar heus niet beter van

Een VN-Klimaatdoel stel je niet voor de sier, aldus Pieter Pauw en Sander Chan van het Deutsches Institut für Entwicklungpolitik in Bonn.

Op weg naar een nieuw wereldwijd klimaatakkoord heeft de rest van de wereld het polderen ontdekt. Het is nodig dat iedereen meedoet, maar risico’s zijn er ook.

Op de klimaattop voor regeringsleiders in New York in september riep Ban Ki-Moon het bedrijfsleven en het maatschappelijk middenveld op om concrete initiatieven en doelstellingen te ontwikkelen voor een CO2-neutrale en klimaatbestendige toekomst. Bedrijven reageerden snel. Zo beloofde McDonald’s vanaf 2016 te beginnen met de inkoop van duurzaam rundvlees, maakte een coalitie van bedrijven, investeerders, overheden en banken bekend 200 miljard dollar te mobiliseren om in klimaatinitiatieven te steken en zegden enkele grote oliebedrijven toe om emissies van methaan terug te dringen.

Fantastisch nieuws, want het is alle hens aan dek. Na 20 jaar klimaatonderhandelingen is duidelijk dat overheden het probleem niet alleen kunnen oplossen. Maar er kleven ook risico’s aan een klimaatstrategie die te veel steunt op maatschappelijke partijen. En ervaringen in Nederland en internationaal zijn soms ronduit slecht. Zelden werden echt ambitieuze doelstellingen afgesproken. En bij gebrek aan een stok achter de deur blijft het voor sommige maatschappelijke partners interessant om wel te pronken met een akkoord, maar het vervolgens niet na te leven.

Lees verder in NRC Handelsblad: ‘Plek voor werkervaring is ontaard in uitbuiting’ (€)