Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

Boeken

Hoe Gordon Bram een fijne Kerst bezorgt

Bram Moszkowicz mocht gisteren aan de desk van RTL Boulevard vertellen over de financiële ellende waarin hij verzeild was geraakt. Albert Verlinde noemde dat „stoer” en „dapper”.

Lof was er voor Gordon die vanuit het nationale centrum van het narcisme, lunchroom Blushing te Blaricum, had laten weten dat hij Bram „zonder een seconde na te denken” vijftienduizend euro wilde lenen om beslaglegging op diens „spulletjes” te voorkomen. De goede daad was op z’n Gordons gedaan: met de ene hand geven en tegelijkertijd met de andere wild om zich heen slaan naar iedereen – alle andere mensen dus – die Bram, „een medemens in nood”, niets hadden gegeven.

De ook aanzittende crimejournalist John van den Heuvel die Gordon aan de telefoon had gehad zei er nog even bij dat hij en niet Gordon het nieuws naar De Telegraaf had gebracht.

„Die gift kwam recht uit zijn hart.”

We zagen de driftig zwaaiende vinger van de gewezen advocaat door het beeld wapperen. Dat we niet durfden te denken dat Gordon hier een publicitair slaatje uit wilde slaan. Er was hier sprake van een ontroerende daad van menslievendheid die hem diep had geraakt.

De ellende werd verder uitgediept.

Van zijn wagenpark had Bram Moszkowicz nog maar één auto over.

„Die is vijf jaar oud en rijdt geweldig. En als je het niet erg vindt blijf ik daar nog even in rijden.”

Want gelukkig was er hoop.

De advocaat was schrijver geworden.

„Volgende week verschijnt Maffiamaat, mijn eerste roman.”

Het was op dat moment dat we ons in de huiskamer even verslikten in de boerenkool. Een roman schrijven om een belastingschuld van driehonderdduizend euro te kunnen voldoen was net zoiets als een uitslaande brand blussen met een tuinslang.

Albert Verlinde: „Die moeten we dus kopen om jou een fijne kerst te bezorgen.”

Bram Moszkowicz: „Ja.”

Je hoefde geen genie te zijn om te weten dat het dan dus geen fijne Kerst zou worden voor Bram Moszkowicz, tenzij natuurlijk Gordon…

Maar die was gisteren alweer met zichzelf bezig. De weldoener was weer eens woedend omdat er laatdunkend was geschreven over zijn goede daad. Op zijn Facebookpagina liet hij weten ondanks alles gewoon door te gaan met goed doen. Zo nodigde hij met Kerstmis een aantal van de allereenzaamste arme ouderen uit voor een gratis lunch in Blushing. Wellicht dat ze er ook nog de schitterende debuutroman van de schrijver Bram Moszkowicz bij krijgen.