Een nieuwe campagne, een nieuwe verharding. De PVV – volgens peilingen de grootste partij van het land – ging gisteren een nieuwe grens over in haar bezwaren tegen de islam.
Bij de behandeling van de begroting Sociale Zaken en Werkgelegenheid (waaronder het integratiebeleid valt) stelde PVV-Kamerlid Machiel de Graaf voor „alle moskeeën” te sluiten.
Op vragen van Van Weyenberg (D66) bestreed De Graaf dat hij zich hiermee tegen de vrijheid van godsdienst keert: volgens De Graaf is de islam geen religie maar een politieke ideologie.
In het laatste verkiezingsprogramma, van 2012, nam de partij nog het standpunt in dat er geen nieuwe moskeeën gebouwd mochten worden en er een minarettenverbod ingevoerd diende te worden.
De Graaf irriteerde de meeste andere Kamerfracties met een betoog waarin hij vrijwel alle moderne problemen toeschreef aan de islam. „Zonder de islam zou Nederland een prachtland zijn”, zei De Graaf. „Zonder islam zou Nederland gevrijwaard zijn geweest van de maatschappelijke ontwrichting die plaatsvindt via de massa-immigratie, die via haatpreken tot ons komt, via gezinshereniging, slachtoffergedrag, Marokkaanse criminaliteit en Turkse inmenging”, aldus de PVV'er.
De Kamerleden Schouten (ChristenUnie) en Karabalut (SP) maakten vooral bezwaar tegen De Graafs opmerkingen dat „de scholen een lawine aan kinderen tegemoet zien die vernoemd zijn naar Mohammed” en dat „de Nederlandse eigenheid” via „de baarmoeder om zeep [wordt] geholpen”. De Graaf zei zich daarbij te baseren op een uitlating van de voormalige Libische leider Gaddafi.
Schouten verweet De Graaf dat hij erop zinspeelde „dat hij mensen het land uit wil hebben” maar niet „de ballen” heeft dit ook expliciet te zeggen.
Karabulut vroeg zich af „waar de grenzen in deze Kamer liggen” nu De Graaf „Nederlandse kindjes, hier geboren en getogen, die hier op school zitten”, in het politieke debat betrok. Toch besloot fungerend voorzitter Arib (PvdA) niet in te grijpen.
Het optreden van De Graaf past in een bekend PVV-procedé: telkens een nieuwe grens overschrijden om de aandacht op zich te vestigen. Intern is bekend dat partijleider Wilders een riskante aanpak eerst laat uitproberen door een ondergeschikte; als de PVV vervolgens niet in al te grote problemen komt, neemt Wilders de aanpak over. Wilders nam gisteren het standpunt van de Graaf op Twitter al over.
De PVV moest zich wapenen tegen het gevaar dat de partij vanaf januari, als de campagne voor de Statenverkiezingen van maart vrijwel meteen van start gaat, moeite heeft voldoende de aandacht te trekken.
Verwacht wordt dat VVD en PvdA bij veel grote thema's lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Een dynamiek van krasse uitspraken en strijdende coalitiepartijen die het voor andere partijen moeilijk kan maken voldoende aandacht op zich te vestigen.
Intussen volgden rond de PVV-fractie ogenblikkelijk speculaties dat niet alle Kamerleden de nieuwe verharding inzake de islam accepteren. Vanochtend spraken deze PVV-Kamerleden dit tegen. „Ik steun de lijn van de fractie”, reageerde bij voorbeeld zorgwoordvoerder Klever.
Dit laat onverlet dat de verhoudingen binnen de PVV nog steeds gespannen zijn. Ook De Graaf, die gisteren de kat de bel aanbond, is binnenskamers een zeer omstreden figuur.
Zo klaagde een toenmalig PVV-Kamerlid in een interne e-mail van 28 januari 2012 bij Wilders over De Graaf, destijds ook fractievoorzitter in de Haagse raad. Hij zou de kwade genius zijn geweest achter verzonnen burgerklachten inzake het Haagse verkeersbeleid.
„Als er een onderzoek naar het hele gebeuren komt”, voorspelde het toenmalige Kamerlid, „dan komt Richard (de Mos, destijds nog PVV’er, red.) daar goed uit, maar (...) als allerbelangrijkste Machiel (de Graaf) niet.” Auteur van dit mailtje was Karen Gerbrands. En zodra vicefractievoorzitter Agema binnenkort met zwangerschapsverlof gaat, treedt dezelfde Gerbrands tijdelijk toe tot de PVV-fractie.