Te vaak te briljante kaarten wekten achterdocht

Een van de grootste schandalen uit de geschiedenis van het bridgespel is afgesloten. Duitsland, in 2013 winnaar van het wereldkampioenschap bij de senioren op Bali, heeft die titel onlangs moeten inleveren. De Wereld Bridge Federatie en riep tevens Amerika 2, op Bali verliezend finalist tegen Duitsland, tot winnaar uit.

Het hele proces van onderzoek en veroordeling nam ruim een jaar in beslag. De reden van de strafmaatregel is het bedrog dat een Duits paar had gepleegd in de finale tegen Amerika 2. Eddie Wold, een van de Amerikaanse spelers, was het in begin van de wedstrijd al opgevallen dat zijn tegenstanders, de artsen Entscho Wladow (71) en Michael Elinescu (61), te vaak te briljante kaarten op tafel legden. Dat wekte de achterdocht op van Wold, temeer daar het Duitse paar al jaren een twijfelachtige reputatie genoot.

De geschiedenis van ‘de dokters’, zoals deze gepromoveerde medici in de bridgewereld bekend staan, is er namelijk een van het voortdurend balanceren op het randje van de ethiek. Het paar deinsde er niet voor terug te profiteren van extra informatie door denkpauzes van de partner. Het gebruik maken van dat soort informatie is ongeoorloofd.

Op Bali was Wold erin geslaagd de code van de dokters te kraken. Die bestond uit hoesten aan het begin van een spel: één kuchje is korte klaveren, twee kuchjes zijn korte ruiten, enzovoorts. Zonder dat de spelers ervan wisten had het gealarmeerde arbiterscorps de rest van de wedstrijd op video vastgelegd. De beelden en de geluidsfragmenten bevestigen onmiskenbaar de juistheid van de analyse van Wold: het ritme van het hoesten en proesten van de dokters kwam één op één overeen met de verdeling van de spellen.

Het bewijs was rond en het belang was groot. Het behaalde voordeel bleek precies voldoende voor Duitsland om Amerika 2 voor te blijven. Afgelopen maart verklaarde de bridgefederatie de dokters formeel schuldig en ontbond het partnership voor het leven. Tevens mochten de twee spelers gedurende tien jaar geen wedstrijden meer spelen met andere partners.

Tegen deze beslissing tekenden de dokters en de Duitse Bridge Bond protest aan. In juli boog een speciaal voor de gelegenheid in het leven geroepen beroepscommissie van de WBF in Lausanne zich over de kwestie. Ondertussen had de Duitse bond op het laatste moment zijn handen van de zaak afgetrokken en mochten de dokters het verder alleen opknappen.

Het feit dat tegelijkertijd een informele commissie van Duitse topspelers de dokters als schuldig had aangemerkt was veelzeggend. De WBF beroepscommissie bevestigde de uitspraak van Dallas. Elinescu hield zich muisstil, maar Wladow kondigde strijdlustig aan door te procederen. Volgens hem waren de videobanden gemanipuleerd en was het kuchen voornamelijk te wijten aan zijn bronchitis.

De mondiale bridgefederatie moest ook een knoop doorhakken rond de teamprestatie. Dat de dokters het goud zouden kwijtraken stond wel vast, maar wat moest er gebeuren met de andere twee paren van het Duitse team? Die waren immers te goeder trouw. Uiteindelijk besloot de federatie het hele team te diskwalificeren. Daarmee is de kous af binnen de bridgewereld. Het staat de dokters en zelfs het gehele Duitse team echter vrij om naar de burgerrechter toe te stappen of een rechtsgang te wagen richting CAS, de overkoepelende beroepsinstantie voor de sportwereld. Het is echter zeer de vraag of dat gaat gebeuren, gezien de overtuigende bewijzen van het bedrog.

De Balinese kuchkwestie is het vierde grote valsspelschandaal uit de bridgegeschiedenis. Eerder deden de vingersignalen van Terence Reese en Boris Schapiro tijdens de wereldkampioenschappen in Buenos Ares in 1965, het voetjevrijen door Gianfranco Facchini en Sergio Zuchelli op het WK van Bermuda in 1975 en het armpjedrukken door Andrea Buratti en Massimo Lanzarotti tijdens de Open Europese kampioenschappen op Tenerife in 2005, de bridgewereld op zijn grondvesten schudden.

Bedrog is van alle tijden, zo laten de verschillende schandalen zien. De bridgesport vormt hierop geen uitzondering.