Het is zaterdagochtend en mijn vader heeft hooguit nog twee dagen te leven. Hij is buiten bewustzijn en zal niet meer wakker worden. ’s Middags besluit ik een luchtje te scheppen. Ik kom langs een café waar ze een mooie aparte ruimte hebben. Ik zeg tegen iemand van het personeel dat we eind volgende week de uitvaart van mijn vader verwachten, en vraag of we die ruimte zouden kunnen afhuren voor de condoleancebijeenkomst. Na afloop van het gesprek zegt hij: „Dan wens ik u nog een heel prettig weekend.”
Een versie van
dit artikel
verscheen ook in
nrc.next (archief)
van 27 oktober 2014.