:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/stripped/2310nnmarokaan.jpg)
Nizar Mourabit bestaat niet. De Marokkaans-Nederlandse opiniemaker blijkt verzonnen door de Zwolse kunstenaar Nelle Boer (32), zo onthulde website De Correspondent gisteren.
Nizar Mourabit is dus niet, zoals hij werd gepresenteerd, een aan de UvA afgestudeerde politicoloog die in Emmeloord woont. Als die persoon haalde Mourabit de opiniepagina’s van onder meer Trouw, Het Parool en de Volkskrant.
Mourabit werd al een ‘media-Marokkaan’ genoemd. Maar op tv of radio kwam hij niet. De redacteur van De Correspondent die contact onderhield met Mourabit twijfelde aan de identiteit van de man, die telefonisch onbereikbaar was. Uiteindelijk verbrak hij het contact, waardoor Nelle Boer juist hem de scoop over zijn verzonnen identiteit gunde.
„Ik had bereikt wat ik wilde bereiken”, zegt Boer. „Ik heb laten zien dat je als Marokkaan sneller wordt opgepikt. Onder mijn eigen naam kwam ik nooit zo snel in de krant.”
Waarom deed u dit?
„Omdat ik nieuwsgierig was naar hoe ik zou worden bejegend als Marokkaanse Nederlander. Ik merkte al snel dat je als zoveelste Twitteraar niet wordt opgemerkt. Daarom besloot ik begin juli columns te schrijven. Eerst voor linkse websites zoals Frontaal Naakt en Joop.nl. Ik wilde testen of het toevalstreffers waren, dus dacht ik: laten we het een level hoger proberen. Bij Trouw ging het bijna mis omdat ik er per ongeluk mijn eigen naam onder had gezet.”
Hoe voelt het om mensen te belazeren?
„Het voelde voor mij niet als liegen. Je probeert te vergeten dat je niet Nizar Mourabit bent. Het was geen afrekening met de media die alles geloven en van elkaar overnemen – de media waren alleen het vehikel.”
Wat wilde u dan bereiken?
„Ik wilde een niet bestaand mens levend maken en zien hoe er op hem gereageerd wordt. Je kunt in mijn columns de zoektocht zien: ik kende geen enkele Marokkaan. Mourabit was niet links of rechts, je ziet dat hij zich aanpaste aan het medium. Het heeft in totaal 300 kantjes aan reacties opgeleverd. PVV-aanhangers zeiden dat ik moest oprotten. Vanuit Marokkaanse hoek zag je dat mensen het vernederend vonden als ik zei dat ik een Nederlander genoemd wilde worden. Dat was mijn doel: debat uitlokken. Dat is mijn kunst.”
Hoezo is het kunst om kranten en hun lezers voor te liegen?
„Ik ga uit van het basisprincipe dat kunst de verbeelding van de werkelijkheid is. Dat de kunstenaar de werkelijkheid naar zijn hand zet, dat is zijn kracht. De figuur die ik tot leven wilde wekken, beschouw ik als mijn verbeelding van de Marokkaanse Nederlander. Het is niet zo dat ik een appeltje te schillen heb met de media. Maar je mag het wel zien als kritiek op de focus op één bevolkingsgroep.”
Boer, die zich een ‘leugenskunstenaar’ noemt, bood begin september ook een stuk aan bij NRC Handelsblad. De opinieredactie vond het te wijdlopig. Toch haalde Nizar Mourabit nog de kolommen. Afgelopen zaterdag citeerde gastcolumnist Stephan Sanders hem in NRC Weekend. Die was het met hem eens dat het een slechte zaak is dat Marokkaanse Nederlanders ongevraagd de Marokkaanse nationaliteit erbij krijgen. Boer: „Ik baseerde wat Mourabit schreef gewoon op wat ik al in de kranten las. En meestal was ik het met hem eens.”
Waarom koos u voor een Marokkaan?
„Ik ben opgegroeid in een vrijgemaakt gereformeerd milieu. Toen ik op mijn achttiende brak met de kerk, dacht ik dat ik in het Nederland was waar alle meningen naast elkaar kunnen bestaan. Maar sindsdien ging het alleen maar over Marokkanen. Ik vond dat hetzelfde wij- zij-denken als in de kerk. En als je streng religieus wordt opgevoed, word je telkens aangesproken op je geloof. Dat hebben Nederlandse Marokkanen ook – of ze nu moslim zijn of niet.”