„Een soloplaat gespeeld door een duo” noemt Jeff Tweedy dit album met zijn 18-jarige zoon Spencer Tweedy op drums. Misschien wel expres beginnen ze lo-fi met het krakkemikkig gespeelde Please Don’t Let Me Be So Understood, om dit tussendoortje te onderscheiden van Jeff Tweedy’s reguliere band Wilco. Sukierae straalt een informele sfeer uit, wat niet wegneemt dat er juweeltjes op staan. De fraaie countrywals Wait for Love zou niet misstaan op een Wilco-album en het beatlesque Diamond Light Pt. 1 heeft een uitdagende, tegenmaatse drumpartij. Summer Noon laat horen hoe schatplichtig Jeff Tweedy is aan George Harrison. Veel songs klinken ruw en onaf: blauwdrukken voor de liveversies die Tweedy in vijfmansbezetting speelt bij zijn huidige tournee die op 14 november Crossing Border in Den Haag aandoet. Daar spelen ze half solomateriaal en half oud werk van Wilco, Uncle Tupelo, Golden Smog en de door Tweedy geproduceerde Mavis Staples.
N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
/s3/static.nrc.nl/images/stripped/2909pr%2520cdtweedy.jpg)
Een versie van
dit artikel
verscheen ook in
NRC Handelsblad
van 29 september 2014