Poëzie en paaldansen bijten elkaar heus niet

Je moet wel heel erg beroemd zijn om in aanmerking te komen voor de nieuwe reeks Branpunt Profiel (KRO), gepresenteerd door Eva Jinek. Na Louis van Gaal was gisteren Humberto Tan aan de beurt. Jinek liep er zelfs een paar dagen „stage” voor bij haar collega van RTL Late Night.

Dat leverde niet zo heel veel op, in tegenstelling tot de verhalen van Tans zuster Palmira Barends en jeugdvriend Robert Geerlings. De laatste stelt dat achteraf zal blijken wat het echte belang is van Tans huidige succes: niet de hoge kijkcijfers of zijn talent om geen vijanden te maken, maar de inspiratie voor andere gekleurde Nederlanders om je te laten zien, je talent te ontplooien en racistische aantijgingen van je af te laten glijden.

Tan maakte ook gisteren weer een amusante show, waar je als kijker geen voorkennis van politiek of cultuur voor nodig hebt, maar die toch zinnige onderwerpen aan de orde stelt, zoals de maatschappelijke acceptatie van mensen met een psychische aandoening. Dat de gastheer als toefje op de pudding zelf probeert te paaldansen, ter introductie van het nieuwe programma Celebrity Poledancing, wekt eerder bewondering dan ergernis.

De emancipatorische functie van Tan, die in de diepste krochten van internet wel degelijk vijanden tegen zou kunnen komen, past in een reeks samenhangende ontwikkelingen op televisie. Er is behoefte aan positieve rolmodellen, misschien wel juist in een periode van overwegend slecht nieuws.

Ook Pauw (VARA) treedt de misère van IS, Oekraïne en Ebola minder hetzerig tegemoet dan voorheen Pauw & Witteman. Het lijkt daarbij wel of de NPO zich begint te schikken in de realiteit dat een goed gesprek over de beweegredenen van radicaliserende moslimjongeren per definitie minder kijkers zal trekken dan paaldanseressen. Bij Pauw waren het twee vrouwelijke experts, die meer vanuit nieuwsgierigheid dan vanuit angst en moralisme spraken over de radicalisering van jongeren die zich uitgesloten voelen: hoogleraar Beatrice de Graaf en documentairemaker Floor van der Meulen.

Het lijkt wel of alleen het CDA in het publieke debat nog garen probeert te spinnen bij martiaal luchtfietsen. En het was precies bij Pauw dat CDA-leider Sybrand van Haersma Buma daarover al eens gekapitteld werd.

In feite ben ik nogal blij met Pauw én RTL Late Night. Die late avondshows waren de laatste tijd eerlijk gezegd een beetje op corvee gaan lijken. Nu kijk ik naar beide optimistische en energieke shows met vrij veel plezier. Bij de een leer je over de terugkeer van de zeearend en de conflicten in de boezem van de Common Linnets, bij de ander over poëzie en politiek.

We moeten alleen hopen en bidden dat de NPO zich zal blijven realiseren dat het haar taak is om juist te berichten over niet zo heel populaire onderwerpen en de navenante kijkcijfers manmoedig te accepteren. Dat is immers het bestaansrecht van een publieke omroep. Ik heb daar in het huidige klimaat weer tamelijk veel vertrouwen in.