Een druk bellende moeder stopt op de parkeerplaats bij de supermarkt haastig haar baby achterin de auto. Ze probeert de motor te starten en kijkt nog even over haar schouder. Weg baby. Vlakbij loopt een jongetje te schreeuwen om zijn vader. Een boodschappenkar rolt eenzaam door de straten.
Wat gebeurt er met een samenleving als 2 procent van de wereldbevolking zonder enige verklaring verdwijnt? Het is de vraag die Damon Lindelof, maker van de tv-serie Lost, en schrijver Tom Perrotta willen aankaarten met The Leftovers, de nieuwe tv-serie van HBO die vorige week zondag wereldwijd in première ging.
Het verhaal over deze Bijbelse ‘Vervoering’ – gebaseerd op Perrotta’s gelijknamige boek – begint drie jaar na de verdwijningen, op de dag dat in het stadje Mapleton een 9/11-achtige herdenking wordt gehouden. Politiechef Kevin Garvey (Justin Theroux) probeert de bijeenkomst tegen te houden uit angst voor calamiteiten. Inmiddels zijn de spanningen onder ‘de achterblijvers’ hoog opgelopen. Kerken zijn dicht, complottheorieën uitgedacht, congresleden beschuldigd. Bovendien verstoren kettingrokende leden van de obscure cult Guilty Remnant de rust. Bijna iedereen loopt rond met woede of onverwerkt verdriet. Daar ligt ook precies de focus van de serie: bij de achterblijven, niet bij het slachtoffer.
In de media – inmiddels zijn twee afleveringen uitgezonden – heeft de serie gemengde reacties losgemaakt. The New York Times zette vraagtekens bij de complexe opbouw van het verhaal en waarschuwde dat de serie zou kunnen afglijden tot ‘een kitscherige variant van Twin Peaks’. De site Cinemablend speculeerde daarentegen dat het mysterieuze element in de serie juist kijkers zal trekken. Vooralsnog geven de kijkcijfers geen uitsluitsel. Vorige week zondag trok de eerste aflevering in de VS 1,8 miljoen kijkers. Redelijk voor een nieuwe serie maar nog niet veelbelovend. Ter vergelijking: de laatste aflevering van seizoen zeven van True Blood, dat ook die zondagavond werd uitgezonden, trok 3,2 miljoen kijkers.
Toch blijven de makers hoopvol. De eerste aflevering van het succesvolle True Detective (HBO) trok ook ‘maar’ 2,3 miljoen kijkers. Ook de uitgerekte verhaallijn zou geen obstakel moeten vormen. Neem het succesvolle Game of Thrones, de fantasyserie die van de kijker een zeker doorzettingsvermogen eist. Toch lopen de makers het risico – net als bij Lost dat na een onbevredigend einde woedende fans verbluft achterliet – de kijker van zich te vervreemden als te veel vragen onbeantwoord blijven. Is het niet onuitstaanbaar om nooit te weten te komen waarom al deze mensen verdwenen? Of is dat juist de boodschap die Perrotta en Lindelof willen overbrengen: als het gaat om het verlies van een naaste of geliefde, zijn er geen antwoorden.
In de VS, waar 9/11 een nationaal trauma is, is dit nog altijd een interessante kwestie. Maar de serie kan ook zout in de wonden wrijven, geeft Perrotta toe. In The Guardian zei hij: „We zitten in het gouden tijdperk van de duistere verhalen. Maar het zou kunnen dat we deze keer iets te zwartgallig zijn.” Gruwelijk, bloederig en bovennatuurlijk drama doet het in series al langer goed. Denk aan The Walking Dead (AMC), True Blood (HBO) en Under the Dome (CBS). Lekker om naar te kijken, maar het moet niet te dichtbij komen. En laat het vooral niet al te realistisch worden. Zeker niet als er geen antwoorden zijn.