Rotterdam moet Pool en Roemeen verwelkomen

In een tijd waarin de werkloosheid blijft stijgen, gaan de gemeenteraadsverkiezingen voor een belangrijk deel over de economie. Zeker ook in Rotterdam. In het verkiezingsgeweld voert populisme en protectionisme de boventoon en zien partijen een oplossing in het dichtgooien van de stad voor Oost-Europeanen.

Maar de feiten laten zien dat Rotterdam juist sterker wordt door een tolerante houding en een open economie. Leefbaar-voorman Joost Eerdmans en PvdA-lijsttrekker Hamit Karakus willen na 19 maart een hek om Rotterdam, met een strenge poortwachter. Ze willen de toestroom van Roemeense en Bulgaarse werknemers een halt toeroepen.

Eerdmans pleit voor een quotum van 1.000 Oost-Europese arbeidsmigranten. Karakus probeert met zijn beleid arbeidsmigranten te frustreren door de verstrekking van Burgerservicenummers te vertragen en riep in 2012 al op tot een migratiestop, onder de noemer ‘adempauze’. Ook burgemeester Aboutaleb waarschuwde voor de dramatische gevolgen die ‘de migrantengolf’ voor Rotterdam zal hebben.

Het is kwalijk dat deze politici meegaan op de stroom van simpele veronderstellingen uit de kroeg. Ze helpen mee aan het beeld dat onze economie en arbeidsmarkt een stoelendans zijn waar het aantal stoelen hetzelfde blijft maar het aantal deelnemers almaar toeneemt.

Niets is minder waar. Arbeidsmigratie is niet alleen goed voor de economie, het is zelfs noodzakelijk voor groei. In een rapport uit 2012 van onderzoeksbureau SEO werd becijferd dat een Oost-Europese arbeidsmigrant 1.800 euro meer oplevert dan hij of zij kost. Als exportland verdient Nederland zijn geld grotendeels over de grens. Onze economie is sterk afhankelijk van de Europese interne markt en het vrij verkeer van werknemers is van cruciaal belang voor het Nederlandse ondernemersklimaat.

Migratie zorgt voor een matigend effect op de loonstijging, waardoor prijzen dalen en de werkgelegenheid stijgt. Bovendien is er geen sprake van verdringing op de arbeidsmarkt, blijkt uit dit onderzoek.

Migratie is een van de manieren om de stijgende vraag naar arbeid in bepaalde sectoren te versterken. De kwaliteit van de gezondheidszorg bijvoorbeeld, is door de vergrijzing in de toekomst alleen met hulp van migratie te waarborgen. In sectoren waar het aandeel tijdelijke migranten sterk is gegroeid, neemt het aantal binnenlandse werknemers niet af. Een open economie zorgt dus voor een minstens even grote toename van stoelen als van deelnemers in de stoelendans.

Er is geen sprake van een ‘migrantengolf’, eerder van een kleine rimpeling. Dit jaar schreven slechts 24 Bulgaren en 18 Roemenen zich in Rotterdam in. Bovendien zijn migranten uit Midden- en Oost-Europa vaak tijdelijk en veelal zonder familie tot er zich elders een andere kans aandient. Ook sociale cohesie, een ander gebruikt argument, is juist gediend bij een overheid die geen onderscheid maakt op basis van afkomst.

Juist door ten onrechte rond te bazuinen dat arbeidsmigranten op grote schaal misbruik zouden maken van sociale zekerheid wordt de sociale tegenstelling gevoed. Tenslotte zou het ‘hek’ ook moeten dienen om illegale arbeid en dito bewoning tegen te gaan. Ook dit is een kromme redenering. Degelijke registratie en toezicht op het naleven van arbeidsvoorwaarden zijn juist helemaal niet gebaat bij een wirwar van regelgeving.

Nederland en zeker Rotterdam zijn groot geworden door migratie. De open houding, tolerantie en handelsgeest hebben van Nederland het op zes na rijkste land ter wereld gemaakt en van Rotterdam de grootste haven van Europa. Het is jammer dat de populistische houding van de PvdA en Leefbaar dit fundament van Rotterdam zo sterk ondermijnt.

Deze twee partijen, die de stad allebei komende periode maar wat graag willen besturen, kiezen voor een stad die met de rug naar de buitenwereld staat.