Kunst als remedie tegen winterdepressie

Ze slaat toe in de donkerste maanden. Geen zin om uit bed te komen en de kou in te duiken. Alleen maar trek in eten en piekeren. Komen deze symptomen u bekend voor, dan hoort u tot die één op de zestien Nederlanders die gebukt gaat onder een winterdepressie. Hoe zo’n depressie te lijf te gaan? Het zijn vragen die in de hedendaagse kunst nauwelijks worden gesteld. Daarom des te verrassender dat tentoonstellingsruimte Marres in Maastricht de komende weken is omgetoverd in een even praktische als frivole Winter Anti Depression Show. Frivool, omdat er niets ingewikkelds aan de kunstwerken is: de kijker kan zich er letterlijk aan laven en in onderdompelen. En praktisch, omdat alle kunstwerken garant staan voor een ervaring: proeven, voelen, ruiken, horen en zien. Daarvoor moeten wel de schoenen uit.

Acht kunstenaars en vormgevers uit binnen- en buitenland verbouwden het voormalige brouwershuis tot een art resort, waar alle zintuigen worden geprikkeld. Althans, dat is de bedoeling. De eerste kamer is een aardige appetizer. Hier heeft de Rotterdamse vormgever Chris Kabel op de vloer een mandala van linoleum aangelegd met daarin drukpunten voor je voeten. Een beetje wiebelen en wrijven en je zolen zouden moeten gaan tintelen. Dat doen ze helaas niet.

Daarom door via een feeërieke ‘bloemendouche’ van papier, die in elkaar is gezet door vrijwilligers, naar de Room for Movement van de Braziliaanse Ludmila Rodrigues. Rodrigues voltooide de opleiding Artscience, een samensmelting tussen de kunstacademie en het conservatorium in Den Haag, en onderzoekt de manier waarop beweging en sociaal gedrag met elkaar verband houden. Bij Marres blijft ze vooral steken in goede bedoelingen. Haar web van evenwichtstoestellen op piepschuim is zo krukkig in elkaar gezet dat de werking nihil is.

De andere bijdragen aan deze tentoonstelling zijn gelukkig beter. De Italiaanse geurontwerper Allessandro Gualtieri laat je in een maagdelijk wit geschilderde ruimte parfum opdoen, die naar zomer ruikt (een zoet dat langzaam steeds ‘grassiger’ wordt). De Utrechtse game-ontwerpers van FourceLabs hebben in een verduisterde ruimte de muren beschilderd met verschillende ‘sferen’, die je met behulp van een lichtstraal aan het plafond en een klein spiegeltje in je hand tot het maken van zomergeluiden kunt bewegen: geklapwiek van vogels, een brekende golf aan het strand, terrasrumoer.

Voor ultieme ontspanning zorgt het schitterende ‘sonische bed’ van de Britse geluidskunstenaar Kaffe Matthews. Stap erin en laat je meevoeren op klanken die elke vezel van je lichaam tot leven wekken. Nee, uit dit bed wil je niet opstaan, ook niet als de winter allang voorbij is.