Maydanoz betekent peterselie in het Turks. Die naam hebben ze niet voor niets gekozen. Het zit zo’n beetje overal in. Maar dat betekent niet dat het eten in dit Turkse restaurant eentonig is.
Maydanoz is in principe een typische Turk, met gekleurde lampenkapjes en tegeltableaus in felle kleuren tegen de wand. Maar het is niet cliché, de aankleding is smaakvol. Daarbij is het niet absurd donker, de muziek staat zacht en we zitten ruim. De bediening is attent en speels. De kelner die ons zojuist begroette bij de deur, gaat er ‘vandoor’ op de driewieler van de kleuter van de familie die na ons binnenkomt. Het zit goed vol op een vrijdagavond.
De kaart is redelijk uitgebreid. De gerechten strekken zich uit over het hele Midden-Oosten, maar het zwaartepunt ligt op de Oost-Turkse keuken. Er zijn koude en warme mezze, hoofdgerechten komen uit de oven, maar vooral van de houtskoolgrill.
Dat laatste is overduidelijk de specialiteit. Ook onder de mezze bevinden zich veel gegrilde ingrediënten. Zoals de artisjokbodems in de salade met zongedroogde tomaten en geschaafde amandeltjes (6,50). Het mooie is dat die rokerige smaak subtiel aanwezig is, de rest van het gerecht niet overheerst (hetgeen de zongedroogde tomaatjes wel doen, maar ja, dat doen zongedroogde tomaten nu eenmaal altijd). Hetzelfde geldt voor de babaganuc (auberginespread, 5,50) – deze is allereerst niet helemaal platgedraaid tot een zalf (dat is fijn!), maar daarnaast ook heel fris (baba wil elders nog wel eens muf zijn). De gare, maar nog stevige aubergine heeft een diepe rooksmaak, maar veel citroen en verse kruiden maken er een sprankelend gerecht van.
Bij Maydanoz gebruiken ze goede spullen en daar zijn ze trots op. Op de kaart prijzen ze hun biologische kruiden aan die ze zelf uit Turkije importeren. Het gaat hier natuurlijk om de gedroogde kruiden, maar bij navraag blijken de verse munt en peterselie direct uit Marokko te komen. Die frisse, knapperige peterselie maakt samen met verse dille en granaatappelpitjes een hele fijne tabouli (kruidensalade met bulgur, 5,50). Ook de celic (walnoot-, sesam-, paprikapasta) met granaatappelmolasse verdient een aanbeveling (5,50). Allemaal kwaliteitsmezze. De calamares komen een tikje chewy van de houtskoolgrill, maar ze zijn zeker vers van de Albert Cuyp (om de hoek).
Onze kelner sputtert behoorlijk tegen als we vervolgens drie hoofdgerechten bestellen. Hij weet dat we dat nooit op gaan krijgen en hij vindt het oprecht zonde om eten weg te gooien. Dat siert hem.
Het lamsvlees van de grill is van goede kwaliteit (mixed grill 18,50, losse gerechten rond dezelfde prijs). Met de kotelet en de lamshaasspies is weinig gedaan, ze zijn puur met een lekkere houtskoolsmaak. De adana kebap (spies van lamsgehakt) is licht van kleur en fris en lichtpittig gekruid. De rode huiswijn (3,40/16,50) is een prima Chileense cabernet sauvignon, want dat doet het natuurlijk goed bij grill. Er is meer, en ook Turkse, wijn per fles te krijgen (19,50 tot 40,-), maar wij houden het bij Efes; lekker, licht zoetig Turks pils (3,20).
De gamba’s van de grill (19,50) zijn oké, niet bijzonder, zelfs een beetje te gaar. De grote verrassing is dat andere gerecht dat Beatrijs Ritsema ons aanraadt: de gevulde aubergine uit de oven (14,-): een hele aubergine, ontdaan van vel, goed gaar maar wel stevig en sappig, gevuld met Turkse peper, ui, paprika, peterselie. Opnieuw heerlijk sprankelende, frisse groentensmaken met een simpele tomatensaus. Zo horen groenten te smaken!
Maydanoz is een fijn restaurant, oriëntaals aangekleed, maar niet schreeuwerig. Er wordt fris gekookt met liefde voor goede producten. De mezze zijn echt verrassend goed. Met vijf mezze per persoon eet je voor een kleine drie tientjes als een koning. Maar het zou zonde zijn om de gevulde aubergine niet te proeven. Het lamsvlees is ook zeker de moeite waard. Maar zorg dat je ruimte overhoudt. De kabak tatlisi (5,-) is een bijzonder lekker toetje van pompoen met walnoten en zoete tahina (sesampasta). Echt iets aparts. En de Turkse koffie komt in een heel schattig porseleinen kopje.