Zelfs Svens steun helpt Robben niet

Zelfs een één-tweetje met Sven Kramer hielp Arjen Robben niet aan de titel sportman van het jaar. De schaatser droeg in afwachting van de uitslag demonstratief het Bayern München-shirt van Robben, omgekeerd zodat naam en nummer goed zichtbaar waren. Zijn boodschap aan de olympische sporters: stem nu eens op een voetballer, stem op Robben. Het hielp niet. Dé sportman werd turner Epke Zonderland, voor de derde keer op rij en de vierde keer in totaal.

Het was Kramers idee om Robben te pushen. Daarvoor had hij contact gezocht met de voetballer, die de actie apprecieerde en er hoogstpersoonlijk voor had gezorgd dat de schaatser in het bezit van zijn shirt kwam. Met medeweten van Zonderland, die door Kramer was ingeseind. De turner kon het statement wel waarderen.

Het effect ging echter verloren, omdat Kramer, die ontbrak vanwege zijn olympische voorbereiding, pas via een straalverbinding zichtbaar was op het moment dat de uitslag bekend werd gemaakt. Toen hadden de acht leden van vakjury en de 600 A-sporters hun stem al uitgebracht.

Een gemiste kans van de olympische sporters om af te rekenen met het verwijt dat uit antipathie tegen voetballers de prestigieuze prijs onderling wordt verdeeld. Voetballers zouden patjepeeërs met te veel geld en te veel airplay zijn. Dat steekt bij sporters die volgens zichzelf harder moeten trainen, in meerderheid van een minimumloon moeten leven en minder media-aandacht krijgen. Was Feyenoord in 2002 niet als sportploeg afgeserveerd, ondanks het winnen van de UEFA Cup? En was Wesley Sneijder in 2010 als winnaar van de Champions League en uitblinker op het WK niet genegeerd ten faveure van schaatskampioen Mark Tuitert?

Maar toch, er leek een verandering in denken gaande. Voorafgaande aan het Sportgala werd Robben opvallend gepusht. Veel sporters vinden dat het afgelopen moet zijn met die kinnesinne en spraken openlijk hun steun voor de voetballer uit. Wielrenner Bauke Mollema bijvoorbeeld twitterde dat zijn stem naar de beste voetballer in sport nummer één zou gaan.

Hoewel Robben het Sportgala voor het eerst bijwoonde, weet hij dat voetballers niet populair zijn onder olympische sporters. Een houding die hij „dikke onzin” vindt. Robben: „En het irriteert me ook wel eens. Wij zijn net zo goed topsporters en doen net zo veel voor onze sport.”

De international had zich gisteravond in de RAI ook uitstekend vermaakt te midden van zijn olympische collegae, zei hij. Gekscherend: „Ik kreeg zo veel positieve reacties, dat ik niet begrijp dat ik niet gewonnen heb. Bijna iedereen die ik sprak zei op mij te hebben gestemd. Moet er niet een hertelling komen?”

Dan zal blijken dat de uitslag too close to call is geweest. Als de vakjury volgens een insider voor Robben heeft gestemd en vele sporters openlijk hun voorkeur voor de voetballer hebben uitgesproken, kan het niet anders of Zonderland moet met miniem verschil hebben gewonnen. Het onderstreept nog maar eens de grote populariteit van de turner, die overigens niet raar zou hebben opgekeken als hij dit jaar was verslagen.

Zonderland koos na zijn spectaculaire optreden bij de Olympische Spelen in Londen voor zijn medicijnenstudie en had maar drie maanden om zich voor te bereiden op de wereldkampioenschappen in Antwerpen. Dat hij desondanks na de Europese en olympische ook de wereldtitel binnensleepte, spreekt zeer tot de verbeelding, zo blijkt. Bovendien is in zijn geval de gunfactor hoog. De blonde turner wordt in brede kring uitermate sympathiek gevonden.

Zonderland staat nu met zijn ‘Jaap Edens’ op gelijke hoogte met Ard Schenk, de schaatser die eind jaren zestig, begin jaren zeventig vier keer sportman van het jaar werd en tot gisteren als enige de titel drie keer op rij had gewonnen.

Robben keerde vandaag overigens niet met lege handen terug naar München. Hij kreeg voorafgaande aan de live uitzending van het Sportgala de Zapp Sport Trofee. Gekozen door kinderen, die zijn winnende doelpunt in de Champions-Leaguefinale tegen Borussia Dortmund het sportmoment van het jaar vonden. Hij was er verguld mee. „Dit is geen prijs om lullig over te doen. In de ogen van kinderen heb ik toch iets goed gedaan.”