Wanneer een tegendraads gezelschap als Dood Paard een Kerstshow voor kinderen vanaf 9 jaar onder de titel OMG! XMAS-show! WTF? presenteert, kun je tevoren al een recalcitrante anti-voorstelling verwachten. Dat is het ook. Ze maken er een grote melige bende van.
De avond begint met het luidkeels uitventen door diverse sprookjesfiguren van repen, popcorn en suikerspinnen, die je kunt kopen voor muntgeld dat binnenkomst gratis krijgt. Maar als het spel begint, zaait de herbergier onrust door zijn dochter te verbannen, omdat hij niet genoeg aan het snoep heeft verdiend. Hij verklaart de voorstelling meteen voor beëindigd. De scène heeft zo’n verkeerde, onbehouwen toon, dat de voorstelling die nare sfeer verder maar nauwelijks te boven komt.
De verhalenfee neemt het woord van de herbergier over en al snel duikelen kerstman, duivel, de drie wijzen uit het oosten, het zwavelmeisje, de wolf, sneeuwwitje en de prins in ernstige gemutileerde gedaante over elkaar heen. In deze postmoderne sprookjescarrousel valt maar bij vlagen iets te genieten. Ook moedwillige lelijkheid en een leutige puinhoop vragen nog om speldiscipline, een doordachte regie en een eigenzinnige tekst. Maar dat ontbeert deze voorstelling allemaal.
De kritische noten over consumptiedrift en ongelijkheid in de wereld doen in deze kolderieke context geforceerd aan. Bij de slotscène, met alle figuren aan één tafel, komt de zaak nog enigszins bij elkaar. De anti-burgerlijke Kerst krijgt nogmaals een stem. „Ik wil niet gelukkig zijn”, mokt Sneeuwwitje. Zie daar de armetierige, tegendraadse moraal.
Ron Rijghard