Wereldverbeteraar in Almere

Wereldburger Clarence Seedorf (37) is voor even teruggekeerd naar Almere, de stad van zijn roots. Niet zonder reden, want alles in het leven van de profvoetballer dient een hoger doel. „Het is mijn missie de wereld een stukje beter te maken”, zegt Seedorf in de aula van zijn oude school. „Voetbal is een bindmiddel; het moet alleen op de juiste manier worden gebruikt. Ook de voetbalwereld moet ietsje verder kijken dan de neus lang is. Vooral als het gaat om sociale verantwoordelijkheid.”

Het is Seedorf ten voeten uit. Hij heeft naar eigen zeggen al vanaf zijn zevende – toen hij beelden van armoede in Ethiopië op de televisie zag – de wil om anderen te helpen. Seedorf zet in Almere een nieuwe stap door toe te treden tot het bestuur van Laureus Nederland. Deze foundation gebruikt sport om maatschappelijke problemen aan te pakken. Zo wordt in het gebouw van scholengemeenschap Echnaton een Ladies Run gelanceerd, die meisjes moet stimuleren te gaan hardlopen.

De komst van Seedorf naar Almere is strak geregisseerd. Zoals vrijwel iedere stap die de voetballer van Botafogo zet in een draaiboek van zijn managementbureau vastligt. In aanloop naar het media event is door de organisatie een perslijst opgesteld en worden journalisten persoonlijk uitgenodigd. Zelfs een dresscode ontbreekt niet: casual.

Wie Seedorf exclusief wil spreken kan een interviewverzoek indienen. De maximale spreektijd is vijf minuten. Vragen mogen alleen over de Laureus Foundation of het Laureus Ladies Run project gaan. „Vragen over andere zaken worden niet op prijs gesteld”, voegt de organisatie er in een zinnetje aan toe.

Seedorf wil overal waar hij komt het verschil maken. Afgelopen weekeinde deed hij dat in Rio de Janeiro scorend voor Botafogo, in Almere probeert hij al pratend zijn boodschap over te brengen. Het zaaltje met giebelende scholieren en genodigden valt stil als Seedorf het podium betreedt. Even daarvoor is er een eerbetoon geweest aan Nelson Mandela. De overleden beschermheer van de internationale stichting Laureus is één van de inspiratiebronnen van Seedorf. „Mijn vader en Mandela zijn rolmodellen voor me”, zegt de 87-voudig international van Oranje.

De middenvelder blikt kort terug op zijn ontmoetingen met Mandela. „Vanaf het moment dat ik zijn verhaal hoorde ben ik geïnspireerd geraakt. Hij heeft ook laten zien dat je met sport mensen kunt verbinden. Ik ben dankbaar dat ik hem een paar keer heb ontmoet. Grote gesprekken heb ik niet met hem gevoerd. Ik heb hem eigenlijk vooral gevoeld. Maar heel veel meer wil ik er nu niet over zeggen. Iedereen praat al over hem. Ik zie ook mensen in zelfverheerlijking praten over de relatie die ze met Mandela gehad zouden hebben. Ik wil het simpel houden. Ik ben dankbaar dat hij mijn inspiratiebron is.”

Seedorf wil op zijn eigen manier de wereld verbeteren. Hij is er zich van bewust dat zijn status als profvoetballer hem overal een podium biedt. Na de presentatie bezoekt Seedorf het trapveldje even verderop aan de Amsterdamweg dat sinds 2007 zijn eigen naam draagt. De organisatie probeert met bewakers en voorlichters een nauwgezet schema van interviews te volgen. Maar al snel neemt Seedorf zelf de regie in handen. „Kom allemaal maar bij elkaar staan”, zegt hij in het waterkoude Almere. „Dan hoef ik niet steeds het zelfde verhaal te vertellen.”

Seedorf luistert naar de vragen van de journalisten, maar houdt ook nu stevig het heft in handen. Een verslaggever van de televisie krijgt een standje. „Dit interview is een gemiste kans”, stelt Seedorf. „Als je vragen wilt stellen dan moet je je goed voorbereiden, anders heeft het geen zin.” Seedorf doet vervolgens een beroep op de media om zijn werk onder de aandacht te brengen. „Jullie kunnen ook wel wat. De meesten van jullie hebben waarschijnlijk kinderen. Zorg ervoor dat ze het beter krijgen. Schrijf je een stuk om de projecten van Laureus onder de aandacht te brengen of maak je iets alleen voor de verkoop van je blad? Aan jullie de keus.”

‘De professor’ spreekt op de belerende toon die we van Seedorf kennen vanaf het moment dat hij als zestienjarige tiener zijn debuut maakte in het shirt van Ajax. Nu 21 jaar later is de voetballer Seedorf oud en nog wijzer geworden. De fans van het Braziliaanse Botafogo beschouwen het als een grote eer dat hij het zwartwitte shirt met trots draagt. Seedorf is de spelmaker van de club, die zich heeft geplaatst voor de Copa Libertadores. Hij is de eerste Nederlander die in ‘de Champions League van Zuid-Amerika’ gaat spelen. Seedorf heeft de Europese Champions League vier keer gewonnen: met Ajax, Real Madrid en twee keer AC Milan. „Ik ben niet alleen voor het voetbal naar Brazilië gekomen. Ook daar wil ik iets extra’s brengen”, zegt hij.

De hoop van Seedorf op een plek in de WK-selectie van Louis van Gaal is al heel lang vervlogen. Zijn interlandloopbaan is als één van de weinige dingen in zijn leven niet volgens plan verlopen. Het boek Oranje is gesloten. Seedorf kijkt wel uit naar het WK voetbal dat over zes maanden in Brazilië wordt gehouden. In het Zuid-Amerikaanse land is voetbal het bindmiddel tussen de bevolkingslagen. Seedorf: „Het WK is belangrijk. Voetbal is de grootste sport ter wereld. Met de aandacht voor de sport moet je goed omgaan. Daarom is zo’n uitglijder van de FIFA-baas – Sepp Blatter verstoorde tijdens de WK-loting een minuut stilte voor Mandela – zonde. Dat had niet mogen gebeuren.”

Na een kleine tien minuten heeft Seedorf het wel gezien op zijn playground. Hij gaat nog even met voetballende kinderen op de foto, trekt de muts over zijn oren en verlaat Almere. Seedorf zal altijd oog blijven houden voor de plek waar hij is opgeroeid. Hij hoopt de jeugd er een kans te geven om net als hijzelf de stad te ontgroeien. Voor Seedorf is nu de hele wereld zijn speelveld.