De NOS berichtte dat het „een zooitje in datingland” is. En daar niet alleen, zou ik willen toevoegen. Maar dat bedoelden ze dus niet. Dit ging over online datingsites, die uiteraard niet te vertrouwen zijn. Mensen doen zich anders voor en er zijn bedriegers die je geld aftroggelen.
Niets nieuws in de liefde. Wat er in je léven ook niet fout kan aflopen. Zo vloog ik op mijn zeventiende met mijn zus naar Athene. Naast me zat een jongeman die Kostas heette en een slaapplaats aanbood, zodat wij geen hotel hoefden te zoeken. Aardig! Bij de douane moest deze Kostas „even kijken of zijn vriend eraan kwam”. Of ik zijn tas intussen wilde dragen.
Online datingsites hebben last van zogeheten ‘romance scams’, meestal door Nigerianen, Ghanezen en Oost-Europeanen. U kent de hilarische e-mails wel, die een erfenis beloven. Mensen blijken werkelijk verliefd te worden op dit soort auteurs, die zich op datingsites graag voordoen als Britse zakenman. Nét als de kriebels in uw buik zitten, worden zij ontvoerd in de jungle. Uiteraard maakt u dan 30 duizend euro over om uw zakenman er bovenop te helpen – dit gebeurt echt, Fraudehelpdesk.nl verzamelde prachtige voorbeelden.
Nu hebben we in Nederland de Consumentenbond om ons voor stommiteiten te behoeden. Ze beschermen ons al tegen ontploffende wasdrogers en woekerpolissen, dus daar kon de liefde nog wel bij. Sinds deze week hebben ze een Keurmerk Veilig Daten. Er zijn „afspraken gemaakt” over veiligheid en klantvriendelijkheid en er is, uiteraard, een sticker. Nederland telt een paar honderd datingsites; negen ondertekenden de overeenkomst met de Consumentenbond. Eén van die directeuren zei daarbij over het voorkomen van fraude: „Dat kun je nooit waarmaken.”
Natuurlijk niet. En wíllen mensen het ook? De populairste rubriek op Craigslist, de internationale Marktplaats, is al jaren Casual Encounters, waar mensen afspraakjes maken voor snelle seks met onbekenden. Toen ik in Amerika woonde, werd daarbij nu en dan een moord gepleegd. Het gaf de krant veel sjeu en maakte Craigslist niet minder populair. Pas toen daar ook sprake bleek van gedwongen prostitutie en mensenhandel is de rubriek gesloten – voor even. Of zie de MTV-serie Catfish, waar verliefde mensen bedriegers achter Facebook-accounts opzoeken. Vaak blijken ze niet anders te verwachten. Een aanrader trouwens, dat programma, ik kijk soms met mijn kinderen en voel me dan een hele internetopvoeder.
Over Kostas de Griek vertel ik hun natuurlijk niets. Ook niet dat de we dolma’s aten en hoe moederlijk hij een bedbankje opmaakte voor zijn gasten. De volgende ochtend heeft hij ons, geen haar gekrenkt, naar de haven gebracht. Op naar een lukrake reeks eilanden, waar we ons geestdriftig in nieuwe ondoordachte avonturen met diverse Grieken zouden storten. Alles liep goed af. Kostas is nog vereeuwigd in mijn plakboekje van die vakantie. Hij staat op de foto naast een boom. Ik heb een pijltje bij de takken gezet, en een verrukt: „Sinaasappeltjens!”.
Ja, een mens maakt wat mee. Een beter middel tegen bedriegers is er eigenlijk niet.
Margriet Oostveen (m.oostveen@nrc.nl) schrijft op deze plek een wisselcolumn met Arjen van Veelen (a.v.veelen@nrc.nl).