Idee: maak slaafvrije porno

Ik kijk bijna nooit porno. Ik ben dan ook een meisje. Ik ben niet opgegroeid met het kijken van porno. Mijn vriendinnen en ik zaten aan onszelf vanaf ons twaalfde, mijn jongensvrienden keken porno vanaf hun twaalfde, vaak de eerste keer samen met vrienden. Ze keken al porno voordat ze voor het eerst een meisje hadden gekust.

Geloof je niet dat je vriendje, broer of mannenvrienden porno kijken? Vraag het ze eens. Volgens onderzoek van bureau Rutgers WPF kijkt in Nederland 76 procent van de mannen porno. Bij de vrouwen is het 33 procent.

Dat is prima. Eigenlijk is porno niet meer dan video’s over seks. Alleen de ogen en oren worden aangesproken. Voor het kijken hoeven we ons echt niet te schamen. Je kunt er heel veel van leren.

Dat betekent niet dat er niets moet veranderen aan de hedendaagse porno. Ten eerste is porno een slecht voorbeeld voor de jongens die net aan seks beginnen. De meeste porno lijkt niet op echte seks. Met viagra, schaamlipcorrecties, editing, faken, neptieten, geweld, twee piemels in één keer en zakken over hoofden lijkt het op z’n zachtst gezegd niet op hoe de meesten het doen. Het leert de jongens van tien en ouder dat seks iets ruws is. Wat weten zij ervan? Dit is de eerste keer dat ze seks te zien krijgen.

Ten tweede zijn er grote misstanden in de porno-industrie. Op de website They Shoot Pornstars, Don’t They? (theyshootstars.com) is het werk te lezen van onderzoeksjournaliste Susannah Breslin. Het zijn verhalen. Ze beschrijft hoe het er op de set en daar omheen aan toegaat.

Het eerste verhaal is een beschrijving van een film die Breslin ziet: de voorbereidingen voor de opname van een pornofilm. De jongen en het meisje die zo aan de slag moeten, staan onder begeleiding van een man achter de camera. De jongen vernedert haar, slaat haar op allerlei plekken, wurgt haar en vraagt dingen van haar die ze duidelijk niet wil. Ze huilt. Dan vraagt de man achter de camera: ‘To steal a Quentin Tarantino line, […] was that as good for you as it was for me?’ Ze breekt. En dan moet het filmen nog beginnen.

Dat iedereen voor zijn of haar lol in het vak zit, is echt een illusie, beaamt ook de Nederlandse pornoactrice Bobbi Eden. In januari zei ze tegen Volkskrant Magazine dat 60 à 70 procent van de vrouwen in de pornowereld misbruikt of mishandeld is. In 2013 hebben zich zes slachtoffers van seksuele uitbuiting via internet gemeld bij CoMensha (Coördinatiecentrum Mensenhandel), dat zich inzet voor het in beeld brengen van slachtoffers van mensenhandel. Nationaal rapporteur mensenhandel Dettmeijer-Vermeulen zegt in een interview dat cijfers over mensenhandel alleen het topje van de ijsberg laten zien. „Het zou net zo goed tien keer zoveel kunnen zijn.”

Tony’s Chocolonely

Voor de jonge jongens die rare seksgewoontes aanleren, voor de meisjes die daaronder lijden én voor de mensen die worden gemarteld en verkracht in de porno-industrie, doe ik een pleidooi voor goede porno. Porno naar het model van het populaire chocolademerk Tony’s Chocolonely. Het slaafvrij maken van de chocoladeketen hoef je niet te doen door te lobbyen met chocoladefabrikanten of door protest – je maakt gewoon chocola die veel leuker, lekkerder, gekker en hipper is dan alle andere chocola. En waarvoor geen mensen worden uitgebuit. Met ‘special editions’ rondom Kerst. Zo moet het ook met porno.

Ik stel voor dat we net als bij normale films porno gaan indelen in een A- en B-klasse. Of een porno een A-beoordeling krijgt, hangt af van: geiligheid, gezelligheid, ambiance en plot. Maar ook: de seks moet gemaakt worden door mensen die het echt opwindend vinden om te seksen voor een camera. De mannen en vrouwen moeten er echt van genieten.

In het gisteren in nrc.next beschreven programma Kamp Holland van producent Kim Holland is te zien hoe een groep seksminnende vrouwen om 15.000 euro strijdt. De deelnemers moeten zich bewijzen als het gaat om ‘lef, sportiviteit, sexyness en entertainmentwaarde’. Hoewel het programma aan de groezelige kant is, zie je al meer hoe het eruitziet als er mensen die van seks houden zich zelfstandig opstellen en hun grenzen aangeven. Volgend seizoen hopelijk ook mét mannen en naast mannelijke ook vrouwelijke coaches.

Voor de aankomende ‘Porno Oscars’ weet ik al wie ik zou nomineren als beste regisseur: Jennifer Lyod Bell. Haar Blue Artichoke-films zijn wel realistisch en kennen wel emotie. Je ziet mensen die het op de set echt helemaal naar hun zin hebben.

Ik zie een wereld voor me waarin een A-rating-pornomaker net zo geaccepteerd is als enig ander kunstenaar. Omdat we ons niet meer voor onze porno hoeven te schamen. Het maken van inspirerende, creatieve, opwindende video’s over seks – wie wil daarmee nou niet zijn geld verdienen? Pornomakers van de toekomst, meld u! Als je echt iets goeds maakt, ga ik misschien ook wel kijken.