Burgermansmoralisme terug via het riool

Er was een tijd, niet eens zo heel lang geleden, dat je bij wijze van spreken een foto van een vooraanstaand politicus in een latex pakje met SM-zweep op elke redactie kon bezorgen, zonder dat iemand ook maar toehapte.

De consensus was immers dat privégedrag van gezagsdragers, zeker in de relatiesfeer, geen onderwerp was voor behandeling in de openbaarheid. Tenzij iemand chantabel was of de wet overtrad, dan wel privé in strijd handelde met zijn eigen publieke opvattingen.

Daar lijkt inmiddels anders over gedacht te worden in Nederland. Een plaatje van de vrijgezel-premier in intiem gezelschap zou de meeste media wel weten te verleiden tot publicatie, denk ik. Beelden van een zoenende voetballer in een parkeergarage, of een dito televisiester in een restaurant, blijven niet lang geheim.

Het lijkt een vorm van kosmische rechtvaardigheid dat de televisiepionier van het visueel ondersteunde roddelmoralisme, Albert Verlinde van RTL Boulevard, nu zelf het slachtoffer is van een breed uitgemeten openbare discussie over de soliditeit van zijn huwelijk. Concurrent ShowLaat (SBS6) krikt zijn kijkcijfers op met foto’s van Verlindes echtgenoot Onno Hoes, de burgemeester van Maastricht, kussend met een 24-jarige jongeman in een hotellobby. Gisteren werd de druk opgevoerd middels een interview van Patty Brard in een ander Maastrichts hotel met deze alom als toy boy betitelde Ruud Schepers.

Het ging om „meer dan een vriendschap”, maar hij heeft nooit willen stoken in een huwelijk, al was natuurlijk wel besproken met „meneer Hoes” dat dat een aflopende zaak betrof.

Het meest onsmakelijke aan de vertoning was niet de gedetailleerde beschrijving van de jongen hoe meneer Hoes al een jaar achter hem aan zat, maar hij altijd een grens trok bij het bed („we hadden wel direct een klik”). Erger vind ik de pogingen van Brard om hem tot een geloofwaardige getuige te promoveren. De jongen was volgens haar „intelligent” en „van goede komaf”, en als je moeder eigenaar is van een uitzendbureau, dan is het natuurlijk onmogelijk dat je je laat misbruiken, of zelfs maar zou kunnen liegen. Met andere woorden: als je moeder serveerster zou zijn, of kunstschilder, en jij te stom om voor de duvel te dansen, ja, dan ben je minder geloofwaardig.

Ik snap echt niet dat dit soort burgermansmoraal via het riool weer vat op de samenleving zou kunnen krijgen. Het gesprek was zo absurd dat we vanaf nu twee kanten op kunnen. Ofwel dit hoogst belangwekkend geafficheerd uitbakken van pikante spekjes tot het gaat knetteren en stinken wordt de nieuwe norm, ofwel we houden daar nu gewoon helemaal mee op. Ik vrees marktconform het eerste, maar hoop dat Verlinde als ervaringsdeskundige tot inkeer komt en openlijk het voortouw neemt in een spijtbetuiging voor al zijn gewroet in andermans leed. Je moet durven dromen.