De alom geprezen documentaire De Nieuwe Wildernis is een van de best bezochte films van het jaar. In een driedelige gelijknamige televisieserie wordt nu beeldmateriaal getoond van de Oostvaardersplassen dat niet in de film paste.
De film is de best scorende documentaire in de Nederlandse cinema van de laatste jaren. De afgelopen drie maanden gingen 665.000 mensen naar de film over het natuurgebied de Oostvaardersplassen, goed voor een bruto kassaopbrengst van 5,1 miljoen euro.
En ook de serie scoort goed. Anderhalf miljoen kijkers stemden gisteren af op de eerste aflevering van de serie waarin de beelden zijn verzameld die de film niet haalden.
‘Een ode aan de Nederlandse natuur’
Het team achter De Nieuwe Wildernis maakte twee jaar lang opnames in de Oostvaardersplassen. Vier seizoenen volgde Ruben Smit en zijn ploeg systematisch het dierenleven, dag en nacht. Tot in detail is te zien welke invloed het verstrijken van de seizoenen heeft op planten en dieren.
Een ode aan de Nederlandse natuur, stelt de trailer, ongerepte wildernis in een dichtbevolkt land, Nederland zoals je het nooit eerder zag. De serie past in de ‘trots op ons kikkerlandje’-sfeer van Nederland van boven (VPRO), Nederland vanaf het water (EO) en Nederland in 7 overstromingen (NTR).
Bekijk aflevering 1, Nieuw Leven:
De documentaire waar het allemaal om begon bleek na het verschijnen van de recensies een must-see. Kester Freriks in zijn recensie voor NRC:
“Dankzij toewijding, kennis van de natuur en vakmanschap kan de film zijn grootse allure krijgen. Maar dit loflied op de wildernis moet ook schaduwkanten tonen, en die laat de regie listig achterwege. De discussie over het winterse verhongeren van deze massa grote grazers komt niet aan bod, evenmin als afschot of juist het bijvoeren. [...]
De gevechten tussen de herten en paarden, hoe indringend gefilmd ook, hebben niet alleen met rangorde te maken: het gebied is eenvoudigweg te klein voor zoveel uitbundige wildernis. Die dravende paarden en burlende herten vereisen ruimte.
Dat neemt niet weg dat De Nieuwe Wildernis grote bewondering afdwingt: de wilde natuur is even intiem als ontroerend, even dramatisch als heftig. De film verleidt de kijker ertoe zelf de natuur in te trekken en te leren kijken; dat is misschien de werkelijke betekenis van deze eerste Nederlandse wildernisfilm.”