Pleidooi voor een echt goeie pot thee

Na de aan hysterie grenzende koffie-gekte van de afgelopen jaren bemerk ik nu een opleving in het theesegment. Overal lees en hoor ik verhalen over exclusieve soorten, verpakt in oogstrelende verpakkingen en over thee-eieren, tisanières en theebloemen.

Nou ben ik niet zo van de hypes, maar het lijkt me geen slechte zaak als de nationale theelat wat hoger komt te liggen. Het zou toch fijn zijn als we in horecagelegenheden niet meer hoeven te kiezen tussen bosbessenthee (bah!) of een laf kopje rooibosaroma (bjuh!). En het lijkt me hoog tijd dat we verlost worden van dat viezige geklooi met eenpersoons theezakjes. Die in kopjes lauw water gedompeld worden, waar we 2 euro vijfenzeventig voor betalen. Water dat in de verste verte niet in de buurt van het kookpunt is geweest, waardoor zich zo’n onsmakelijk schuimkraagje lang de rand vormt.

Laten we weer eens een echt goeie pot thee zetten. Want dat hebben we nodig voor het recept van vandaag: een ‘Tea Bread’ met in thee geweekte vossenbessen (cranberry’s) en rozijnen. Ik hou van Earl Grey, maar kies vooral de theesoort die u prefereert. Als ’ie maar goed sterk en heet is. Doe de rozijnen, de krenten en de gedroogde vossenbessen in een kom en giet er zo’n 250 ml thee over. Dek af met een bord en laat een nacht intrekken.

Mix de volgende dag de eieren met de basterdsuiker tot een mooi schuimig geheel. Voeg daaraan toe de zeste van drie mandarijntjes, een theelepel kaneel, een half theelepeltje gemberpoeder en een snufje zout. Meng het bakpoeder met het meel en schep het, tezamen met het fruit en aanhangend vocht, door de eieren. Vermeng alles goed.

Beboter een langwerpige cakevorm (plm. 27 x 10) en behang ’m met bakpapier. Doe het beslag erin en bak het brood in ongeveer 50 minuten gaar in de oven (170 graden). Laat het theebrood afkoelen en serveer het in plakjes, eventueel besmeerd met wat boter. Ook erg lekker bij een uitgebreid (kerst-) ontbijt.