„Onbevreesd”, „onverschrokken”, „voor de duvel niet bang”. Vrienden, collega’s en oud-studiegenoten van Faiza Oulahsen typeren de Greenpeace-activiste op dezelfde wijze. Vaak zeggen ze er ook bij dat het maar goed is dat Oulahsen „zo’n sterk karakter” heeft. Want er zal je maar een jarenlange celstraf in Rusland boven het hoofd hangen.
Oulahsen (26) is een van de 28 actievoerders van Greenpeace die werden opgepakt door de Russische autoriteiten bij een protest tegen nieuwe gasboringen van Gazprom in het Noordpoolgebied. Van de groep is deze welbespraakte Nederlandse van Marokkaanse afkomst het meest in beeld. De media zien een goed verhaal haar.
Half oktober publiceerde de Volkskrant een brief van Oulahsen aan correspondent Olaf Koens over haar leven in de gevangenis. Op 24 oktober schreef zij een brief aan koning Willem-Alexander, waarin zij hem vroeg de situatie van de actievoerders met de Russische autoriteiten te bespreken tijdens zijn bezoek aan Rusland, later deze week. Het Algemeen Dagblad publiceerde de handgeschreven brief. En sinds kort prijkt haar beeltenis op een poster van Greenpeace: ‘Help mee Faiza vrij te krijgen’.
„Je zou haar onbevreesdheid met naïviteit kunnen verwarren”, zegt Sanne van Keulen, Greenpeace-collega en vriendin. „Maar dat is het niet. Faiza is kritisch en gericht op inhoud. Als ze een kluif krijgt, bijt zij zich vast. Toen ze uit Nederland vertrok voor haar eerste actie op zee wist zij heel goed waar zij aan begon. Ze heeft een training gevolgd waarin ze leerde wat haar rechten zijn en hoe ze zich moet voorbereiden op verhoren. Ook zijn de mogelijke juridische consequenties van de actie met haar doorgenomen.” Greenpeace-medewerkers krijgen na de training bedenktijd. Maar in het geval van Oulahsen was het „een absoluut ja”, zegt Van Keulen.
Als je bekenden van Faiza Oulahsen vraagt wat haar beweegt om riskante acties uit te voeren, antwoorden zij vaak in vage termen. Zij is „een wereldverbeteraar” en heeft „een sterk rechtvaardigheidsgevoel” in „de brede zin”. Nu strijdt ze voor het milieu, maar in het verleden maakte Oulahsen zich ook hard voor de rechten van vrouwen en werknemers. Maar waar die strijdlust vandaan komt? „Geen idee.”
Oulahsen hecht aan haar privacy. Ze weet wat ze wil, maar houdt werk en privé het liefst gescheiden. „Ze zou het niet waarderen als ik veel over haar zou vertellen”, zegt Yonina de Ruijter, die tegelijk met Oulahsen politicologie studeerde aan de Vrije Universiteit. Ze zegt dat Faiza Oulahsen de tweede van vier kinderen is in een doorsnee Marokkaans gezin. „Ze woont sinds anderhalf jaar op zichzelf, maar bezoekt haar familie ieder weekend.”
Oulahsen deelt een woning met Hakima Mahyou, die zij ontmoette in een kledingwinkel. „We hebben een vergelijkbare achtergrond en konden het goed vinden”, zegt Mahyou. „Op een gegeven moment vroeg ze: zal ik bij je intrekken?” Hakima Mahyou zegt dat Oulahsen „een halve vegetariër” is, vloeiend Arabisch spreekt en duurzame kleding koopt. „Mentaal is zij oersterk. Ze kan emoties en verstand goed scheiden.”
Mahyou schreef Oulahsen de afgelopen weken vaak. „Over huishoudelijke zaken”, zegt zij. „Dan staat zij er bij terugkomst niet van te kijken als de bank is verplaatst.” Slechts een paar keer kwam er een brief terug. Maar Mahyou heeft ook goed contact met de moeder van Oulahsen, die zij vaker heeft ontmoet. „Zo blijf ik op de hoogte van wat er in Rusland gebeurt.”
Mahyou zegt dat Oulahsen torenhoge ambities heeft. „Het liefst wil zij minister-president worden. Want de wereld veranderen doe je nou eenmaal niet vanachter de kassa.” En ook Sanne van Keulen van Greenpeace noemt de ambities van haar collega „sky rocketing high”. Van Keulen: „Toen zij voorzitter was van het sectorbestuur Jongeren van Abvakabo FNV, heeft zij voor een volle zaal gezegd dat zij Agnes Jongerius wilde opvolgen als vakbondsbestuurder.”
Ook bij GroenLinks Amsterdam, waar Faiza Oulahsen tot drie jaar terug bestuurslid was, bleven haar ambities niet onopgemerkt. „Ze was een van de jongste bestuursleden”, zegt voorzitter Patricia Seitzinger. „Maar dat zag je niet terug in haar gedrag. Toen we haar tijdens het kennismakingsrondje vroegen wat haar plannen waren, zei Faiza: ‘Ik vind dit wel een leuk begin binnen de partij’.”
Sommige GroenLinksers vonden haar verfrissend. Anderen „onhandig”. Seitzinger: „Zo van: wie denkt ze wel niet dat ze is? Maar Faiza trekt zich niets aan van wat anderen van haar vinden. En terecht. Ze zei dat ze graag naar ‘Den Haag’ wilde. Ik denk dat we haar nog terugzien in de politiek.”