Dit weekend laaide de discussie rondom de racistische lading van Zwarte Piet opnieuw flink op, maar de discussie is niet nieuw: in 1987 al wijdde Sesamstraat er een aflevering aan.
Sinds afgelopen week strekken de politieke gevolgen van de discussie mogelijk wel verder dan in de jaren tachtig. In Amsterdam vond vorige week een hoorzitting plaats met als inzet: een intocht in Amsterdam zonder Zwarte Piet. En daar bleef het niet bij: voor het eerst zijn Sinterklaasorganisaties bereid het uiterlijk van Zwarte Piet aan te passen en zelfs de Verenigde Naties gaan onderzoeken of Zwarte Piet een racistisch stereotype is.
Ook in het buitenland is de verbijstering over het fenomeen Zwarte Piet dus groot. En Nederland kwam deze week vaker in opspraak met betrekking tot racisme. Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer vindt het politieke klimaat van Nederland discriminatoir en vindt dat er te weinig aan wordt gedaan om racisme aan te pakken. En ook de Raad van Europa oordeelde vorige week dat Nederland niet genoeg doet tegen racisme.
Of de Zwarte Piet-traditie nu wel of niet door de VN onder racisme in Nederland zal worden geschaard, moet nog blijken. Maar de discussie hierover is zeker niet zo nieuw als de recente stroomversnelling. In 2006 schreef Youp er een column over. En in 1987 al had Sesamstraat het erover. Daarin maakt Gerda aan Pino duidelijk dat Sinterklaas “voor heel veel zwarte mensen, grote mensen en kinderen” helemaal geen feest is:
“Het is elk jaar weer hetzelfde liedje. Sinterklaas is nog niet eens in het land of zwarte mensen, grote mensen en kinderen, worden voor Zwarte Piet uitgescholden.”
Gerda heeft er “genoeg van om voor Pieterbaas uitgemaakt te worden”. “Ik ben het zat!”:
Lees hier ons artikel over de spanning rond ons nationale familiefeest, die dit jaar hoger lijkt op te lopen dan ooit.