Opgevoed: De zus van mijn vriend is onhandig met de baby

De kwestie:

Moeder: „De zus van mijn vriend is heel onhandig met onze vier maanden oude baby. Ze woont in de buurt en wil graag betrokken worden bij de opvoeding. Ze heeft zelf geen kinderen, maar ze is pas eind twintig, dus dat kan nog komen. De baby gaat iedere week een dag naar opa en oma, en dan is zij er ook de hele dag bij. Dat vind ik vervelend.

„Ik merk dat mijn baby zich niet prettig bij haar voelt. Als zij hem oppakt als hij huilt, gaat hij alleen maar harder huilen. Ze schudt hem te veel, laatst liet ze hem bijna uit haar handen vallen.

„Ook is ze me veel te close met hem, overdreven knuffelig, steeds kusjes geven, veel te dichtbij komen zitten als ik borstvoeding geef. Ik krijg er de kriebels van.

„Ik wil steeds zeggen: ‘Hé, doe eens even normaal met mijn kind, doe ’s niet zo klef!’ maar ik weet dat ik haar daar heel erg mee zou kwetsen, en de rest van de schoonfamilie misschien ook. Mijn vriend ziet het wel, maar zegt, ‘Ach, ze is altijd sociaal onhandig geweest, laat haar toch, ze bedoelt het zo goed’. Wat doe ik hier nu mee?”

Naam is bij de redactie bekend. Deze rubriek is anoniem, omdat moeilijkheden in de opvoeding gevoelig liggen. Wilt u een dilemma in de opvoeding voorleggen? Stuur uw vraag of reacties naar opgevoed@nrc.nl.

Tactisch voordoen

Liesbeth Groenhuijsen: „Het meest tactische is om aan te haken bij het verlangen van tante om een goede verstandhouding te krijgen met haar neefje. Moeder kan zeggen: ‘Wat fijn om te zien dat je zo van ons kindje houdt, zal ik je eens laten zien wat wij de laatste tijd over hem geleerd hebben?’ En: ‘Ik zie dat je het nu een beetje anders doet dan wij: dat is hij niet gewend, je moet misschien iets meer afstand houden, je ziet dat hij een beetje gespannen raakt. Kijk, je kunt hem bijvoorbeeld zo vasthouden.’ Moeder is hier dan de professional die verzoenend zegt: ‘Dat onhandige had ik ook in het begin, maar nu doe ik het zo, en dat vindt hij fijner, zie je dat?’ Zo neemt ze tante mee in de zoektocht naar de gebruiksaanwijzingen van het kind.

„Mocht de situatie echt gevaarlijk worden, dan moeten moeder en vader uiteraard samen praten met tante over haar gebrek aan ervaring. Ouders moeten als een huis om hun baby gaan staan.”

Hulp van oma inroepen

Stijn Sieckelinck: „Wanneer een eigen kind geboren wordt, gaan ouders de wereld anders zien. Waar een drukke straat vroeger een handige manier was om van A naar B te komen, is het plots een gevaar voor het leven van wat je het dierbaarst is. Hetzelfde geldt voor de mensen die je eerder grappig, apart, en bijdehand vond, die kunnen nu met de baby in hun armen ineens melig, onkundig, en ongepast gedrag gaan vertonen. Althans in jouw jonge vaders- of moedersogen. De natuur maakt ouders overgevoelig en onze cultuur doet daar nog een schepje bovenop door rampverhalen uit te vergroten. Hiermee wil ik uw zorgen in perspectief zetten, niet weg relativeren. Ik zou hier de ervaren oma inschakelen, de moeder van tante. Benadruk oma’s expertise en kunde, en vraag dan: ‘Ik zie dat – naam van tante – nog een beetje onervaren is, en ik maak me daar wel eens zorgen over als de baby bij jullie is, zou je haar niet wat dingen kunnen leren en voordoen?’

„Het is een manier om de kwaliteit van de zorg voor je kind te verhogen, zonder vijanden te maken.”