binnenkijken

Huis Drieëntwintig jaar geleden kochten Ruud (71) en Simone (66) Spruit het Waterschapshuis in Medemblik. Het huis waar in de negentiende eeuw de dijkgraaf resideerde en waar Napoleon nog heeft gedineerd, was sinds 1972 in gebruik bij de Dienst Gemeentewerken. „Uit praktische overwegingen had de gemeente de plafonds verlaagd en de muren bedekt met gipsplaat”, zegt Ruud Spruit. Het echtpaar ging aan de slag. Onder de vloerbedekking in de dijkgraafkamer kwam marmer vandaan. Achter een plaat zachtboard bleek een kast te zitten „met de kopjes uit de jaren twintig er nog in”. Na een jaar ontdekten ze achter een schrootjeswand een dienstbodekamertje met bedstee.

Het huis heeft, onder meer, tien kelders, twee zolders, twee bibliotheken, een hal, een garderobe, een salon en een tuinkamer met uitzicht op oranjerie en paardenstallen.

Interieur Ruud (voormalig directeur van het Westfries Museum) en Simone (kunsthandelaar en textielrestaurateur) hebben veel spullen uit Azië, waar ze voor hun werk veel hebben gereisd. In deze bibliotheek, „de donkerste kamer van het huis”, staat naast de oude flipperkast, („kinderen zijn er niet weg te slaan”) een parasol uit Bali. De herdershond voor de betegelde schouw „hoeft niet uitgelaten te worden”. „Mijn vrouw heeft een tic: ze verzamelt opgezette dieren.” Op de tafel een schedel. „Het idee van vergankelijkheid spreekt me aan. Tegen mijn dochter heb ik gezegd: pik er straks uit wat je nodig hebt en breng de rest huppetee naar de veiling.”

Van Ikea In de andere bibliotheek staan voor de tv vier luie stoelen.

Bij brand meenemen Mijn schoenen. Ik heb een lamme poot. Zonder mijn aangepaste schoen kom ik niet vooruit.