De ex-vrouw van Marc Dutroux komt vrij. Wie is Michelle Martin?

De vrouw die in 2004 werd veroordeeld voor medeplichtigheid aan de misdaden van haar echtgenoot Marc Dutroux, komt na zestien jaar van de opgelegde dertig jaar celstraf vervroegd vrij. Wie is Michelle Martin?

Achter het stuur als Dutroux ‘op jacht’ ging

Michelle Martin (52), een voormalig lerares, kwam Marc Dutroux tegen op de ijsbaan, in 1981. Ze viel als een baksteen voor hem, schreef onze toenmalige correspondent in België Caroline de Gruyter in 2004. In de rechtbank vertelde ze toen “kalm en zelfverzekerd” haar verhaal. Dutroux kon “charmant zijn, als hij wil”.

Uit het rechtbankverslag van De Gruyter:

Dutroux bevrijdde haar van haar dominante moeder, die haar altijd verweet dat haar vader door een auto-ongeluk stierf toen hij haar naar school bracht. Dutroux sleepte haar mee naar Charleroi, naar een criminele wereld die ze niet kende. Hij stal en hield er liefjes op na. Toen ze een jongetje verwachtte, moest ze hardlopen om de foetus kwijt te raken – hij wilde liever een meisje. “Ik liet het gebeuren. Mijn angst was dat ik, na mijn vader, wéér iemand zou verliezen van wie ik hield.”

Martin wist dat haar man, met wie ze in 1988 in het huwelijk trad, meisjes ontvoerde, opsloot en misbruikte. Soms zat ze zelf achter het stuur als Dutroux ‘op jacht’ ging. In de jaren tachtig werden zowel Dutroux als Martin al veroordeeld voor ontvoeringen en verkrachtingen, maar ze kwamen in 1992 vervroegd vrij.

Wèl de honden eten geven, niet de meisjes in de kelder

In 1995 ging Dutroux opnieuw een paar maanden de gevangenis in. In een geheime kooi in de kelder van zijn huis zitten Julie Lejeune en Mélissa Russo opgesloten. Twee meisje van acht jaar oud die op 24 juni van dat jaar door Dutroux werden ontvoerd. Martin wist dat de meisjes in de piepkleine kelder opgesloten zaten. Tijdens de gevangenschap van Dutroux bracht ze wèl de honden in Dutroux’ huis eten, maar liet ze twee meisjes in zijn kelder verhongeren.

Uit het rechtbankverslag van De Gruyter:

Toen Julie en Mélissa (beiden acht jaar) in de kelder zaten, en Dutroux in de gevangenis was, “durfde ik ze geen eten te brengen, zoals Dutroux had gevraagd. Ik was bang dat ze me als wilde beesten zouden verscheuren.” Toen Dutroux uit de gevangenis kwam, overleden de meisjes. Eerst Julie. “We stonden in de keuken. Ik vroeg: ‘Waar is ze?’ ‘Daar’, zei Dutroux. En wees naar de vriezer.” Toen Melissa ook dood was, reed Martin voor hem uit, vuilniszakken achterin. Daarin zaten de lijken. Hij begroef ze in een tuin.

Waarom ze nooit de politie heeft gebeld? Ze was bang, zo zei tegen de rechter in 2004:

“De politie bellen? Och meneer, mijn dochtertje was vier maanden. Ik wilde niet wéér de gevangenis in. Ik was bang.”

‘Martin heeft zichzelf altijd voorgeschoteld als slachtoffer’

In het strafproces toonde Martin vooral spijt en stelde ze zelf een slachtoffer te zijn van Dutroux. Ze zou een zwakke persoonlijkheid hebben en ‘ziekelijk afhankelijk’ zijn geweest van haar man, aan wie ze geen weerstand durfde bieden. Dat beeld van slachtoffer van Dutroux heeft ze niet weten over te brengen, aldus onze huidige correspondent Petra de Koning.

“Martin heeft zichzelf altijd voorgeschoteld als slachtoffer van Dutroux. Ze was de weerloze vrouw met een tiran als man. Maar in België ziet men Michelle Martin net zo schuldig als Dutroux.”

De rechter veroordeelde Martin tot 30 jaar gevangenisstraf en ze werd overgebracht naar de gevanis van Namen. Eind 2003 scheidde ze vanuit de gevangenis van Dutroux. Martin is inmiddels gelovig en zou in de gevangenis evangelisatiewerk hebben gedaan.

Volgens de Belgische wet had Martin al in 2006 recht op vervroegde vrijlating, na tien jaar cel (eenderde van haar straf). Tot nu toe werden haar verzoeken steeds afgewezen, omdat het gevaar op herhaling te groot zou zijn. Nu wordt ze alsnog vrijgelaten onder de voorwaarde dat ze zich terugtrekt in een klooster.