De concurrentie om aandacht op Twitter is groot. De meeste hashtags zijn daardoor binnen de kortste keren alweer vergeten. Dat heeft niets met hun inhoudelijke waarde te maken, maar met onze beperkte aandachtsspanne. Niet heel erg verrassend misschien, maar nu wel wetenschappelijk bewezen.
Voor het eerst is er onderzoek gedaan naar de zogenaamde aandachtseconomie, de veronderstelling dat ideeën en gedachten met elkaar concurreren om onze aandacht. De conclusies zijn nu gepubliceerd op de website Scientific Reports.
De concurrentie tussen ideeën was tot voor kort moeilijk te meten. Maar met de komst van Twitter gingen mensen hun ideeën opschrijven en op grote schaal met elkaar delen. Met websites als Twitter is het mogelijk te achterhalen hoe al die informatie zich over sociale netwerken verspreidt.
Analyse van 120 miljoen tweets van 12,5 miljoen gebruikers
Computerwetenschappers van de Indiana University in Bloomington analyseerden onder leiding van Lilian Weng de afgelopen maanden meer dan 120 miljoen tweets van 12,5 miljoen gebruikers. Het ging om tweets die deze gebruikers tussen oktober 2010 en januari 2011 op Twitter plaatsten.
Uit die analyse blijkt dat het inderdaad is zoals wetenschapper Herbert Simon al in 1971 schreef:
“Een overvloed van informatie betekent een schaarste van wat informatie consumeert; de aandacht van zijn ontvangers.”
Uit de stortvloed aan informatie die ons bereikt, dringen slechts een paar ideeën door tot ons collectieve geheugen. En het is niet zozeer de kracht van die ideeën, maar onze aandacht ervoor die bepaalt wat beklijft en wat niet.
NRC Handelsblad schrijft vandaag:
“Het eerste dat Weng opviel was dat de aandachtspanne van twitteraars zeer beperkt is. Op dagen dat er op Twitter veel verschillende hashtags rondzongen, twitterde de gemiddelde gebruiker nog over even weinig onderwerpen als op rustige dagen.”
Succes kleine groep hashtags vergelijkbaar met bestsellers en top-40-hits
Verder bleken op elk moment slechts een paar onderwerpen ‘succesvol’ - die waren dan lange tijd populair. Maar verreweg de meeste hashtags stierven dus jong.
Deze vluchtigheid is overigens niet typisch iets voor internet en sociale media, benadrukken de onderzoekers. Eenzelfde verdeling bestaat ook onder andere cultuurdragers, zoals boeken en muziek: een paar titels schoppen het tot bestseller, een paar nummers worden hits, maar de meerderheid blijft onbekend en onbemind.
NRC Handelsblad schrijft:
“Onder de virtuele gebruikers grepen sommige onderwerpen om zich heen als een epidemie. Vanzelf. Weng concludeert dat de populariteit van een hashtag onafhankelijk is van zijn intrinsieke waarde, of de invloed van de gebruiker die het bericht verspreidt. Simons aandachteconomie bestaat dus echt. Op Twitter althans.”
En voor wie nog altijd geen idee heeft wat Twitter is en hoe het werkt, een uitleg van de basics: